Latin | Lengyel |
---|---|
scelus [sceleris] (3rd) N noun | przestępstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn zabroniony pod groźbą kary jako zbrodnia lub występek, przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, zawiniony, społecznie szkodliwy; |
scelus bellicum noun | zbrodnia wojenna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) działanie poważnie naruszające prawa i zwyczaje wojenne, a także bulwersujące międzynarodową moralność i powagę traktatów; |
facinus | scelus noun | zbrodnia(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bardzo ciężkie przestępstwo; |
peccatum | scelus noun | grzech(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) celowe przekroczenie norm moralnych uznawanych w danej religii; |