frustro [frustrare, frustravi, frustratus] (1st) TRANS verb | rozczarowaćverb zawieść kogoś, nie spełnić czyichś oczekiwań; sprawić, że ktoś jest zawiedziony, rozczarowany rozczarowywaćverb nie spełniać czyichś oczekiwań, zawodzić czyjeś oczekiwania zawodzićverb robić rzeczy, które nie są oczekiwane, nie działać sprawnie, nie spełniać się |