Latin | Lengyel |
---|---|
gemo [gemere, gemui, gemitus] (3rd) verb | jęczećverb lamentowaćverb skrzypiećverb wzdychaćverb |
Gemini noun | Bliźnięta(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) trzeci znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 21 (22) maja do 20 (21) czerwca; Bliźnięta(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny zimą i wiosną; |
geminus [gemini] (2nd) M noun | Bliźniak(potocznie, potoczny) osoba urodzona pod znakiem Bliźniąt bliźniaknoun |
gemitus [gemitus] (4th) M noun | jęknoun |
Gemma [gemmae] (1st) F noun | Gemmanoun |
gemma [gemmae] (1st) F noun | kamień szlachetny(jubilerstwo, jubilerski) wartościowa oraz rzadko spotykana odmiana niektórych minerałów o dużej twardości, wykorzystywana w jubilerstwie; klejnot(jubilerstwo, jubilerski) drogocenny kamień lub wyrób jubilerski pąknoun warcabnoun warcabanoun |
genus femininum noun | rodzaj żeński(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci żeńskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku |
Gethsemani noun | Getsemani(geografia, geograficzny) (biblijny) miejsce kultu i ogród u stóp Góry Oliwnej w Jerozolimie; |
gremium [gremi(i)] (2nd) N noun | głębinanoun naręczenoun okrążenienoun |
gremium verb | chłeptać(potocznie, potoczny) zwykle o zwierzętach: pić, zagarniając płyn językiem pluskaćverb |
Griphemberch noun | Gryfice(geografia, geograficzny) miasto w województwie zachodniopomorskim; |
guatemalensis noun | Gwatemalczyknoun |
guatemalensis adjective | gwatemalskiadjective |
gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo | kropla drąży skałędługie i wytrwałe działania przynoszą w końcu oczekiwane wyniki |
haemangioma | hemangioma noun | naczyniak krwionośnynoun |
haematologia noun F | hematologia(medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się krwią i układem krwiotwórczym; |
haematoma noun | krwiak(medycyna, medyczny) patologiczne nagromadzenie krwi w organizmie; |
Haematopodidae noun | ostrygojad(ornitologia, ornitologiczny) czarno-biały ptak nadmorski o czerwonych nogach i dziobie; |
haematuria noun | krwiomocz(medycyna, medyczny) obecność krwi w moczu |
haemodialysis noun | dializanoun |
haemoglobinum noun | hemoglobina(biochemia, biochemiczny) (fizjologia, fizjologiczny) białko i barwnik erytrocytów nadający krwi czerwony kolor, którego głównym zadaniem jest przenoszenie tlenu |
haemolysis noun | hemoliza(biologia, biologiczny) przechodzenie hemoglobiny do osocza krwi wywołane zniszczeniem erytrocytów; |
Haemophilus influenzae noun | pałeczka grypy(mikrobiologia, mikrobiologiczny) bakteria z gatunku pałeczka grypy (1.1) pałeczka grypy(mikrobiologia, mikrobiologiczny) Haemophilus influenzae, gatunek bakterii z rodzaju Haemophilus, wywołujący m.in. zakażenia dróg oddechowych i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych; |
haemoptysis | emptysis | haematoptoe haemoptoe noun | krwioplucie(medycyna, medyczny) odpluwanie wydzieliny zmieszanej z krwią; |
haemorrhagia [haemorrhagiae] (1st) F noun | krwawienienoun |
haemotheca noun | bank krwi(potocznie, potoczny) zakład opieki zdrowotnej zajmujący się krwiodawstwem i krwiolecznictwem |
Haemus noun | Hajmos(geografia, geograficzny) (mitologia grecka) łańcuch górski na północy Tracji, według mitu o tyfonomachii, zabarwiony czerwono krwią broczącego Tyfona, współcześnie identyfikowany ze Starą Płaniną |