Latin | Lengyel |
---|---|
eheu interjection | ochinterjection |
eiaculare verb | spuszczać(wulgarnie, wulgaryzm) mieć ejakulację (o mężczyźnie) |
eiaculatio noun | ejakulacja(fizjologia, fizjologiczny) wytrysk spermy (nasienia); |
eiaculatum ejaculatum noun | ejakulat(fizjologia, fizjologiczny) porcja nasienia wydzielanego przez osobnika męskiego podczas wytrysku |
eiectamenta noun N-Pl | marnotrawstwonoun |
einsteinium noun | einstein(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Es i liczbie atomowej 99; |
eius pronoun | jegopronoun |
ekspanziq noun | ekspansja(ekonomia, ekonomiczny) zdobywanie rynków zbytu |
el noun | elnoun |
elaboro [elaborare, elaboravi, elaboratus] (1st) verb | przetwarzać(informatyka, informatyczny) komputerowo opracowywać zebrane dane przykładaćverb |
elatus [elata -um, elatior -or -us, elatissimus -a -um] adjective | patetycznyadjective |
elater [elateris] (3rd) N noun | sprężyna(technologia, technika, techniczny) zwinięty w spiralę, zwykle metalowy przedmiot, który może ulegać rozprężaniu; |
elatio phyletica discriminatrix noun | rasizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (społeczny) ideologia oraz wypływające z niej zachowania przyjmujące założenie wyższości niektórych ras ludzi nad innymi; |
Elbangum | Elbinga | Elbingum | Elbingus noun | Elbląg(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Polsce; |
Elbrus noun | Elbrus(geografia, geograficzny) najwyższy szczyt Kaukazu; |
elecromagnetismus noun M | elektromagnetyzm(fizyka, fizyczny) magnetyzm o podłożu elektrycznym; ogół zjawisk magnetycznych powodowanych przez prąd elektryczny elektromagnetyzm(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (fizyka, fizyczny) dział fizyki zajmujący się współzależnością zjawisk elektrycznych i magnetycznych |
elector [electoris] (3rd) M noun | elektor(historia, historyczny, historycznie) książę uprawniony do wyboru cesarza w Rzeszy (Niemieckiej); wyborca(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) osoba uprawniona do uczestnictwa w głosowaniu lub wyborach |
electrum [electri] (2nd) N noun | kontryfał(dawniej, dawny) stop miedzi z cyną |
electricus [electrica, electricum] adjective | elektrycznyadjective |
electrica officina noun | elektrownia(elektryczność) zakład przemysłowy, w którym wytwarza się energię elektryczną; |
electricitas [electricitatis] (3rd) F noun | elektryczność(fizyka, fizyczny) własność materii, pozwalająca jej oddziaływać z polem elektromagnetycznym; |
electricus noun | prąd(fizyka, fizyczny) ruch ładunków elektrycznych; |
electrificina nuclearis noun F | elektrownia atomowa(elektryczność) elektrownia wytwarzająca energię elektryczną przy wykorzystaniu rozszczepienia jąder atomowych; elektrownia jądrowanoun |
electro noun | elektrum(mineralogia, mineralogiczny) naturalnie występujący stop złota i srebra, dawniej używany do wybijania monet; |
electrochemia [electrochemiae] (1st) F noun | elektrochemia(chemia, chemiczny) dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem zależności między zjawiskami elektrycznymi a reakcjami chemicznymi; |
electrochirurgia noun | elektrochirurgia(medycyna, medyczny) metoda chirurgiczna, w której do przecinania tkanek używany jest galwanokauter |
electrolysis [electrolysis] (3rd) F noun | elektroliza(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) zmiana struktury chemicznej substancji, zachodzące pod wpływem przyłożonego do niej zewnętrznego napięcia elektrycznego |
electrolytum [electrolyti] (2nd) N noun | elektrolit(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) substancja zdolna do jonowego przewodzenia prądu elektrycznego; |
electrolyticus [electrolytica, electrolyticum] adjective | elektrolityczny(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) dotyczący elektrolizy lub elektrolitu, związany z elektrolizą lub z elektrolitem |
electron noun | elektron(fizyka, fizyczny) cząstka elementarna o ujemnym ładunku elektrycznym, będąca leptonem i składnikiem atomu; |
electronica [electronicae] (1st) F noun | elektronikanoun |
electronicus [electronica, electronicum] adjective | elektronicznyadjective |
electrophoresis noun | elektroforeza(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) zjawisko zachodzące w płynach pod wpływem pola elektrycznego, polegające na ruchu naładowanych cząstek w kierunku jednej z elektrod; |
electrophorum noun | elektrofor(technologia, technika, techniczny) (fizyka, fizyczny) prosty przyrząd do wytwarzania ładunków elektrycznych przez pocieranie, stosowany w dydaktyce; |
Electrophorus electricus noun | strętwa(ichtiologia, ichtiologiczny) Electrophorus electricus, gatunek słodkowodnej ryby z rodzaju Electrophorus o podłużnym kształcie i zdolności rażenia prądem elektrycznym; |
electrostaticus [electrostatica, electrostaticum] adjective | elektrostatyczny(fizyka, fizyczny) związany z elektrostatyką, dotyczący elektrostatyki |