doctus lengyelül

Latin	Lengyel
doctus [docta -um, doctior -or -us, doctissimus -a -um] noun	naukowiecnoun człowiek zajmujący się nauką;
doctus [docta -um, doctior -or -us, doctissimus -a -um] adjective	fachowyadjective obeznany z zawodem
doceo [docere, docui, doctus] verb	donosićverb powiadamiać o czymś poinformowaćverb udzielić informacji, powiadomić o czymś sposobić(przestarzałe, przestarzały) czynić samego siebie czymś lub jakimś verb sposobić(przestarzałe, przestarzały) uczyć, kształcić kogoś do czegoś verb uczyćverb przekazywać komuś wiedzę wprawiaćverb ćwiczeniami wdrażać kogoś, coś do czegoś wykładaćverb uczyć czegoś, prowadzić wykłady
doceo [docere, docui, doctus] noun	dydaktyka(środowiskowy) wykładanie, godziny pracownika naukowego spędzone na wykładaniu noun nauczanie(rzeczownik odczasownikowy) od nauczać noun
indoctus [indocta, indoctum] adjective	niekompetentnyadjective nieposiadający pełnych kompetencji lub profesjonalizmu
vir doctus noun	uczonynoun osoba zajmująca się naukowo jakąś dziedziną wiedzy i będąca w niej autorytetem
vir doctus adjective	uczonyadjective gruntownie wykształcony w swojej dziedzinie uczonyadjective poparty lub nacechowany wiedzą

Korábban kerestél rá