Latin-Lengyel szótár »

co- lengyelül

LatinLengyel
colaphus [colaphi] (2nd) M
noun

garśćnoun
dłoń złożona tak, aby móc coś zaczerpnąć lub chwycić

Colchis noun

Kolchida(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna leżąca na wschodnim wybrzeżu Morza Czarnego, na terenie obecnej Gruzji;
noun

coleopterum [coleopteri] (2nd) N
noun

chrząszcz(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Coleoptera, zamieszkujący różnorodne środowiska rząd owadów posiadający osłonięte skrzydła i odwłok;
noun

żuk(potocznie, potoczny) chrząszcz
noun

coleopterologia noun

koleopterologia(zoologia, zoologiczny) nauka o chrząszczach;
noun

colo [colere, colui, cultus] (3rd)
verb

ochraniaćverb
strzec lub zabezpieczać przed zagrożeniem

osłaniać(przenośnie, przenośnia) chronić kogoś lub coś przed odpowiedzialnością albo czymś nieprzyjemnym, niebezpiecznym
verb

uprawiaćverb
zajmować się uprawą rośliny lub ziemi

wykształcićverb
pobudzić coś do sprawniejszego działania, wyćwiczyć coś

zabezpieczaćverb
zapewniać ochronę przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym

colon [coli] noun
N

dwukropek(językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny używany przed zapisem np. cytatu lub wyliczaniem pojęć
noun

colum [coli] (2nd) N
noun

cedzaknoun
rodzaj specjalnego sita w formie miski lub garnka z podziurkowanym dnem;

colibris noun
M

koliber(ornitologia, ornitologiczny) barwnie upierzony i żywiący się nektarem najmniejszy z ptaków;
noun

colica noun

kolka(medycyna, medyczny) silne, napadowe bóle w jamie brzusznej
noun

colitis noun

zapalenie okrężnicy(medycyna, medyczny) stan zapalny występujący w błonie śluzowej okrężnicy
noun

collaborator noun

współpracowniknoun
osoba lub inny podmiot pracujący wspólnie z inną osobą lub podmiotem

collare [collaris] (3rd) N
noun

chomątonoun
część uprzęży zaprzęgowej w formie obręczy zakładanej zwierzęciu na szyję;

obrożanoun
taśma albo łańcuszek zapinany na szyi zwierzęcia domowego

collatio [collationis] (3rd) F
noun

sympozjumnoun
spotkanie grupy naukowców, praktyków i osób zainteresowanych pewnym działem nauki

collatio secunda adjective

porównawczyadjective
opierający się na porównaniu

confero [conferre, contuli, collatus] verb
TRANS

konferować(książkowy) obradować, naradzać się, omawiać ważne sprawy
verb

colle noun

pagóreknoun
niewielkie wzniesienie, zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu metrów

collecta [collectae] (1st) F
noun

kolekta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jedna z modlitw w kanonie mszy świętej;
noun

collecta verb

nazbieraćverb
zebrać wiele, dostateczną ilość lub liczbę czego

odbieraćverb
zabierać kogoś z jakiegoś miejsca

ściągaćverb
egzekwować podatki lub inne należności

collector [collectoris] (3rd) M
noun

kolekcjonernoun
osoba, która coś kolekcjonuje; właściciel kolekcji

colligo [colligere, collegi, collectus] (3rd) TRANS
verb

kolekcjonowaćverb
zbierać przedmioty tworząc z nich kolekcję

zbieraćverb
podnosić coś, co jest w wielu częściach; podnosić wiele jednakowych lub podobnych rzeczy

collega [collegae] (1st) C
noun

koleganoun
towarzysz pracy, nauki lub zabawy

koleżankanoun
towarzyszka pracy

collegium [collegii] (2nd) N
noun

kolegium(architektura, architektoniczny) (edukacja, edukacyjny) budynek mieszczący kolegium (1.4-8)
noun

kolegium(edukacja, edukacyjny) (historia, historyczny, historycznie) wydział dawnej szkoły wyższej;
noun

kolegium(kościelny) ogół kardynałów Kościoła katolickiego;
noun

collegium educationis superioris noun

college(edukacja, edukacyjny) część uniwersytetu lub samodzielna szkoła wyższa w krajach anglosaskich;
noun

collegenoun
budynek, w którym mieści się college (1.1-2)

szkoła wyższa(edukacja, edukacyjny) szkoła kształcąca najwyżej kwalifikowanych pracowników w zakresie ustalonych dziedzin
noun

collegium opificum noun

związek zawodowy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organizacja zrzeszająca pracowników w celu reprezentowania i obrony ich wspólnych interesów ekonomicznych i społecznych;
noun

collum [colli] (2nd) N
noun

kołnierznoun
część ubrania otaczająca szyję;

szyja(anatomia, anatomiczny) część ciała łącząca głowę z korpusem
noun

2345