armo lengyelül
| Latin | Lengyel |
|---|---|
| armo [armare, armavi, armatus] verb | urządzićverb wyposażaćverb wyposażyćverb |
| armoracia [armoraciae] noun | chrzan(botanika, botaniczny) roślina z gatunku chrzan pospolity chrzan(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) korzeń chrzanu (1.3) o silnym, gryzącym zapachu i ostrym smaku chrzan(potocznie, potoczny) Armoracia rusticana G. Gaertn., chrzan pospolity chrzan(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z tartego chrzanu (1.4) chrzan pospolity(botanika, botaniczny) roślina z gatunku chrzan pospolity (1.1) chrzan pospolity(systematyka) (botanika, botaniczny) Armoracia rusticana G. Gaertn., gatunek rośliny z rodziny kapustowatych, uprawiana jako przyprawa; |
| Armorica noun | Armoryka(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna na terenie starożytnej Galii, obejmująca tereny między Loarą i Sekwaną; |
| armorum noun | kolczuga(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) pancerz rycerski z metalowej plecionki, przypominający koszulę; |
| harmonica diductilis noun | akordeon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu muzycznego z grupy aerofonów; |
| harmonica diductilis adjective | akordeonowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dotyczący akordeonu, związany z akordeonem |
| marmor [marmoris] noun | marmur(geologia, geologiczny) skała metamorficzna powstała z przeobrażenia wapieni, stosowana jako dekoracyjny materiał budowlany i artystyczny; |
| marmor [marmoris] adjective | marmurowyadjective |
| marmota noun | świstak(zoologia, zoologiczny) gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych; |
| Marmota bobak noun | bobak(zoologia, zoologiczny) Marmota bobak, gatunek eurazjatyckiego gryzonia stepowego spokrewnionego ze świstakiem; |
| marmota monax noun | świstak amerykański(zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku (1.1) |
| Marmota monax noun | świstak amerykański(zoologia, zoologiczny) Marmota monax, gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych; |
| trias harmonica noun | trójdźwięk(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) akord złożony z trzech dźwięków, które mogą zostać uporządkowane w układ dwóch nałożonych tercji; |
