amen lengyelül
| Latin | Lengyel |
|---|---|
| flamen [flaminis] (3rd) N noun | duchowny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w katolicyzmie: osoba po święceniach kapłańskich |
| foramen [foraminis] (3rd) N noun | otwórnoun |
| fundamentalis adjective | podstawowyadjective |
| fundamentalismus noun M | fundamentalizmnoun |
| fundamentum [fundamenti] (2nd) N noun | fundament(budownictwo) wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna, dolny element konstrukcyjny budowli lub urządzenia przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń; fundament(przenośnie, przenośnia) baza, podwalina czegoś |
| garum | liquamen noun | garum(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (historia, historyczny, historycznie) słony sos o wyrazistym smaku, sporządzany ze sfermentowanych ryb i wielu przypraw; podstawowy składnik wykwintnej kuchni starożytnego Rzymu; |
| gurges ater | foramen nigrum noun | czarna dziura(astronomia, astronomiczny) obiekt astronomiczny, który tak silnie oddziałuje grawitacyjnie na swoje otoczenie, że nawet światło nie może uciec z jego otoczenia; |
| hamaxostichus | tramen noun | pociąg(transport, transportowy) (kolejnictwo) (technologia, technika, techniczny) lokomotywa z wagonami; |
| herba | gramen noun | trawa(botanika, botaniczny) roślina z rodziny wiechlinowatych, zwykle w kolorze zielonym, rozłogowa lub kępiasta, o długich, wąskich liściach; trawa(potocznie, potoczny) marihuana |
| imitamentum [imitamenti] (2nd) N noun | imitacja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) technika polifoniczna polegająca na powtórzeniu melodii z jednego głosu przez inny; imitacjanoun imitacjanoun |
| inchoamen noun | rozpoczęcienoun |
| instrumentum | ferramentum noun | narzędzie(technologia, technika, techniczny) urządzenie zazwyczaj trzymane w ręku, służące do wykonywania danej czynności lub zadania; |
| Insulae Bahamenses noun | Bahamy(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo wyspiarskie w Ameryce Północnej; |
| iuramentum noun | przysięganoun |
| lamentabilis [lamentabilis, lamentabile] adjective | opłakanyadjective |
| lamentans interjection | przykro mi(dosłownie) wyraz współczucia wobec drugiego rozmówcy, zwykle w reakcji na jego nieszczęśliwe okoliczności przykro mi(ironicznie) wyraz obojętności wobec drugiego rozmówcy, wypowiadane gdy w rzeczywistości nie jest nam przykro |
| lamentatio [lamentationis] (3rd) F noun | lamentnoun lamentacja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór wyrażający żałobę, rozpacz lub nieszczęście; lamentacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) fragment biblijnych Trenów Jeremiasza wykonywany podczas liturgii chrześcijańskiej |
| Lamentationes | |
| lamentum [lamenti] (2nd) N noun | lamentnoun |
| lamentor | collacrimo | delamentor | deplango | deploro | doleo verb | opłakiwaćverb |
| lamentō verb | żałowaćverb żałowaćverb |
| levamentum [levamenti] (2nd) N noun | ukojenie(rzeczownik odczasownikowy) od ukoić złagodzenienoun |
| ligamentum [ligamenti] (2nd) N noun | więzadło(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) tkanka łączna włóknista łącząca ze sobą kości w stawach lub inne ruchomo połączone narządy |
| ligamentum cruciatum anterius noun | więzadło krzyżowe przednie(anatomia, anatomiczny) wewnątrzstawowe więzadło stawu kolanowego o budowie dwupęczkowej; jego uszkodzenie jest jedną z najczęstszych kontuzji u sportowców; |
| ligamentum vocale noun | struna głosowa(anatomia, anatomiczny) drgający element krtani, parzysty organ który wytwarza dźwięki więzadło głosowe(anatomia, anatomiczny) każdy z dwu drgających fałdów znajdujących się w krtani, dzięki którym człowiek może mówić; |
| loculamentum [loculamenti] (2nd) N noun | półkanoun |
| medicamen [medicaminis] (3rd) N noun | farmaceutyknoun |
| medicamentarius noun | aptekarz(medycyna, medyczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) osoba pracująca w aptece lub jej właściciel; farmaceutanoun |
| Novum Testamentum noun | Nowy Testament(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (biblijny) część Biblii złożona z 27 ksiąg opisujących wydarzenia z życia Jezusa i pierwotnego Kościoła; |
