Latin | Lengyel |
---|---|
acceptator [acceptatoris] (3rd) M noun | akceptant(ekonomia, ekonomiczny) osoba przyjmująca na siebie zobowiązanie zapłacenia w określonym terminie i miejscu wymienionej w wekslu sumy; akceptor(chemia, chemiczny) cząsteczka, pojedynczy atom lub jon, który przyjmuje elektron, proton, grupę funkcyjną lub określony jon od innych cząsteczek w trakcie reakcji chemicznej; |