dicţionar Maghiar-Latin »

fut înseamnă în Latină

MaghiarăLatină
futtatással összekötött Mars-ünnep (III. 27, IV. 14)

Equirria [~um]orn

lót-fut ige

concurso [concursare, concursavi, concursatus](1st)
verb

volito [volitare, volitavi, volitatus](1st)
verb

lótásfutás főnév

concursatio [concursationis](3rd) F
noun

lovas futár (állami szolgálatban) főnév

angarius [angarii](2nd) M
noun

madárfütty főnév

lingua volucrumnoun

magányos platán (szőlő nem fut fel rá)

caelebs platanus

megfutamít ige

fugo [fugare, fugavi, fugatus](1st)
verb

in fugam conicioverb

in fugam vertoverb

megfutamít(támadót) ige

averto [avertere, averti, aversus](3rd)
verb

megfutamodik ige

fugam capioverb

se fugae datverb

se in fogam concitatverb

terga convertoverb

terga resolvitverb

terga vertoverb

megfutamodik (csatából) ige

fugio [fugere, fugi, fugitus](3rd)
verb

megfutamodnak

terga fugae dant

megmentő futással

sospite cursu

mérsékel (futást) ige

moderor [moderari, moderatus sum](1st) DEP
verb

miért nem ugyanazt a távot futották végig?

cur non eosdem cursus cucurrerunt?

míg a bizonytalan után futkosunk, elveszítjük a biztosat (Plautus)

certa amittimus, dum incerta petimus

míg beszélek, fut az idő (Ovidius)

dum loquor, hora ruit

munka láza fűti

caleo in agenda

nekifut (dat, acc, in) ige

incurro [curri, cursus](3rd)
verb

nekifutás főnév

incursus [incursus](4th) M
noun

nem erős és becsületes az, aki fut a munka elől (Seneca)

non est vir fortis et strenuus qui laborem fugit

nem lelket, csak eget vált az, ki a tengeren elfut (Horatius)

caelumnon animum mutant, qui trans mare currant

odafut ige

accurro [accucurri, cursus](3rd)
verb

occurso [occursare, occursavi, occursatus](1st)
verb

odafutás főnév

accursus [accursus](4th) M
noun

incursus [incursus](4th) M
noun

occursus [occursus](4th) M
noun

odafutott főnév

accursus [accursus](4th) M
noun

összefut ige

concurro [cucurri, cursus](3rd)
verb

congruo [congruere, congrui, -](3rd) INTRANS
verb

összefut (helyeket) ige

concurso [concursare, concursavi, concursatus](1st)
verb

összefutás főnév

concursus [concursus](4th) M
noun

összefutó melléknév

congruens [congruentis (gen.), congruentior -or -us, congruentissimus -a -um]adjective

4567