Swedish | Polish |
---|---|
spricka | pęknięcieprzerwanie ciągłości jakiejś powierzchni szparawąska, długa przerwa między elementami położonymi obok siebie |
spricka [~n, sprickor] substantiv | rozprysnąćnoun |
spricka [~n, sprickor] | pękaćprzestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu |