Swedish | Polish |
---|---|
slaga [~n slagor] substantiv | cep(historia, historyczny, historycznie) (rolnictwo, rolniczy) narzędzie rolnicze do ręcznego młócenia zboża, składające się z dwóch kijów: dłuższego trzonka (zwanego dzierżakiem lub cepiskiem) i krótszego bijaka połączonych ze sobą rzemienną gązwą; |
slaganfall [~et; pl. ~] substantiv | wylew(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) udar mózgu |
följeslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv | towarzysznoun |
hålslagare | kasownikurządzenie do kasowania biletów, zwykle w komunikacji miejskiej walić(potocznie, potoczny) mocno coś lub kogoś uderzać |
krigslagar | stan wojenny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa; |
plåtslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv | blacharz(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wytwarzający lub naprawiający przedmioty z blachy |
trumslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv | dobosz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (wojskowość, wojskowy) człowiek grający na bębnie w orkiestrze, szczególnie wojskowej; |