Svensk-Polsk ordbok »

slaga betyder på polska

SvenskaPolska
slaga [~n slagor] substantiv

cep(historia, historyczny, historycznie) (rolnictwo, rolniczy) narzędzie rolnicze do ręcznego młócenia zboża, składające się z dwóch kijów: dłuższego trzonka (zwanego dzierżakiem lub cepiskiem) i krótszego bijaka połączonych ze sobą rzemienną gązwą;
noun

slaganfall [~et; pl. ~] substantiv

wylew(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) udar mózgu
noun

följeslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv

towarzysznoun
ten, kto komuś towarzyszy, jest z kimś obecny, przebywa z kimś, spędza z kimś czas

hålslagare

kasownikurządzenie do kasowania biletów, zwykle w komunikacji miejskiej

walić(potocznie, potoczny) mocno coś lub kogoś uderzać

krigslagar

stan wojenny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa;

plåtslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv

blacharz(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wytwarzający lub naprawiający przedmioty z blachy
noun

trumslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv

dobosz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (wojskowość, wojskowy) człowiek grający na bębnie w orkiestrze, szczególnie wojskowej;
noun