Swedish-Polish dictionary »

ska meaning in Polish

SwedishPolish
skallra [~n, skallror]

brzęczećo metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk

grzechotka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (potocznie, potoczny) instrument perkusyjny z pojemnikiem zawierającego małe przedmioty wydającymi dźwięki przy potrząsaniu

grzechotkarodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu

skalm [~en ~ar] substantiv

udko(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) nóżka drobiu, ptactwa lub małych zwierząt
noun

skälm [~en ~ar] substantiv

szelmanoun
osoba cwana, bez skrupułów

skalmeja [~n skalmejor] substantiv

szałamaja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument muzyczny wydający przenikliwe dźwięki, rodzaj piszczałki z bocznymi otworami; pochodzący z Azji;
noun

skälmsk [~t ~a] adjektiv

łobuzerskiadjective
o nastawieniu chuligańskim

psotnyadjective
taki, który psoci

szelmowskiadjective
podstępny, pełen przebiegłości

szelmowskiadjective
świadczący o skłonności do figli, żartów

skalpell [~en ~er] substantiv

skalpel(medycyna, medyczny) mały, bardzo ostry nóż używany w chirurgii;
noun

skålsnäcka [~n -snäckor] substantiv

skałoczep(zoologia, zoologiczny) mięczak żyjący na skałach
noun

skälva [skälvde, hellre, än, skalv, skälvt, pres. skälver]

drżećtrząść się, drgać, dygotać

skälva

drgaćo głosie, dźwięku: brzmieć w sposób przerywany

skam [~men] substantiv

hańba(książkowy) coś, co przynosi wstyd, stanowi ujmę dla honoru
noun

wstyd(psychologia, psychologiczny) niemiłe uczucie spowodowane świadomością zrobienia czegoś nieodpowiedniego, złego;
noun

skämma [skämde, skämt, skämd n. skämt, pres. skämmer, imper. skäm] verb

psućverb

szpecićverb

skämmas [skämdes, skämts, pres. skäms, imper. skäms] verb

płonąć ze wstyduverb

wstydzić sięverb

skamkänsla [~n -känslor] substantiv

wstydnoun
uczucie onieśmielenia, zażenowania

skamlig [~t ~a] adjektiv

niegodnyadjective
bez honoru, godności

sromotnyadjective
okrywający wstydem lub hańbą, przynoszący hańbę albo wstyd

skamlös [~t ~a] adjektiv

bezwstydnyadjective
taki, który nie odczuwa wstydu; bez skrupułów

bezwstydnyadjective
taki, który świadczy o braku skromności

skamlöshet [~en ~er] substantiv

bezwstydnoun
nieskromność w postępowaniu

skämma bort

rozpieszczaćtraktować zbyt pobłażliwie

skampåle [~n -pålar] substantiv

pręgierznoun

skamsen [skamset skamsna] adjektiv

zawstydzonyadjective
odczuwający zawstydzenie, wstyd

skämt [~et; pl. ~] substantiv

żartnoun
coś, co zostało powiedziane lub zrobione dla rozrywki, tak, aby kogoś rozśmieszyć

skämta [~de ~t] verb

żartowaćverb
mówić coś śmiesznego; mówić żart, aby kogoś rozśmieszyć

skämtsam [~t ~ma] adjektiv

żartobliwieadjective
humorystycznie, nie na serio, z przymrużeniem oka

żartobliwyadjective
często żartujący

żartobliwyadjective
mający znamiona żartu

skända [~de ~t] verb

bezcześcićverb
znieważać coś, pozbawiać czci

skandal [~en ~er] substantiv

awanturanoun
ryzykowne, niepewne przedsięwzięcie, często wątpliwe pod względem moralnym

skandalnoun
oburzenie i zgorszenie wywołane skandalem (1.1)

skandalnoun
zdarzenie budzące oburzenie i kontrowersje

skandalös [~t ~a] adjektiv

aferalnyadjective
związany z aferami, uczestniczący w aferach, mający znamiona afery

skandalicznyadjective
stanowiący skandal, mający cechy skandalu

2345