Swedish-Polish dictionary »

ska meaning in Polish

SwedishPolish
skala

skala(psychologia, psychologiczny) w wielokryterialnym teście psychometrycznym każda z niezależnych ocen różnych aspektów zjawiska uzyskiwanych w jednym badaniu

skala(technologia, technika, techniczny) podziałka pozwalająca odczytać np. wynik pomiaru

skala(technologia, technika, techniczny) ułamek określający stosunek odległości na mapie lub długości na projekcie, rysunku, modelu w stosunku do odległości rzeczywistych;

skalazbiór możliwych ocen w szkole lub w określonym teście (np. psychologicznym lub medycznym)

skala [~n, skalor] substantiv

podziałkanoun

usunąćnoun

skalär

skalar(fizyka, fizyczny) każda wielkość fizyczna wyrażona przez pojedynczą liczbę i mająca wymiar fizyczny;

skalar(matematyka, matematyczny) w algebrze liniowej to element ustalonego ciała, nad którym zbudowany jest dowolny moduł;

skalärprodukt

iloczyn skalarny

skalbagge [~n -baggar] substantiv

chrząszcz(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Coleoptera, zamieszkujący różnorodne środowiska rząd owadów posiadający osłonięte skrzydła i odwłok;
noun

skalbar [~t ~a] adjektiv

elastyczny(przenośnie, przenośnia) łatwo się przystosowujący
adjective

skaldjur [~et; pl. ~] substantiv

owoce morza(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) jadalne skorupiaki, mięczaki morskie i małże
noun

skorupiak(zoologia, zoologiczny) przedstawiciel podtypu stawonogów, prowadzących w większości wodny tryb życia, posiadających dwugałęziste odnóża (z wyjątkiem pierwszej pary czułków), charakterystyczną budowę stadiów larwalnych i genotyp
noun

skälig [~t ~a] adjektiv

adekwatnyadjective
dokładnie czemuś odpowiadający

sensownyadjective
taki, który ma sens, właściwą zawartość, treść; ma uzasadnienie, jest logiczny

skall [~et; pl. ~] substantiv

szczekanienoun
odgłos słyszany gdy pies szczeka

ujadanienoun

skäll [~et] substantiv

zwymyślanie(rzeczownik odczasownikowy) od zwymyślać
noun

skalla [~de ~t] verb

rozlegać sięverb

skälla

dzwonekmały dzwon

szczekać(zoologia, zoologiczny) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos

skälla [~n, skällor] substantiv

ujadaćnoun

wymyślaćnoun

wyzywaćnoun

złajaćnoun

skälla ut

besztać

karcićudzielać nagany

łajać

ochrzaniać

zjebać

skällande hund bits inte

krowa, która dużo ryczy, mało mleka dajez przechwałek niewiele wynika

Skällande hund bits inte.

Pies, co bardzo szczeka, nie bardzo kąsa.

Szczekający pies nie gryzie.

skalle [~n skallar] substantiv

czaszka(anatomia, anatomiczny) część szkieletu chroniąca mózg, znajdująca się w głowie;
noun

czerepnoun

skallerorm [~en ~ar] substantiv

grzechotnik(herpetologia, herpetologiczny) wąż o długich zębach jadowych i z charakterystyczną grzechotką na końcu ogona;
noun

skallig [~t ~a] adjektiv

łysyadjective
całkowicie lub częściowo pozbawiony włosów na głowie

skallighet [~en] substantiv

łysienie(medycyna, medyczny) utrata znacznej ilości włosów poprzez ich stopniowe wypadanie
noun

skallra

szelężnik(botanika, botaniczny) Rhinanthus, rodzaj roślin zielnych z rodziny zarazowatych;

skallra [~n, skallror] substantiv

gruchawkanoun

1234