ring meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| ring [~en ~ar] substantiv | obrączka(jubilerstwo, jubilerski) ozdoba najczęściej wykonana ze szlachetnego metalu w formie kółka bez oczka noszona na palcu obręcz(sport, sportowy) przyrząd gimnastyczny w kształcie okręgu; pierścień(jubilerstwo, jubilerski) ozdoba nakładana na palec, masywna obrączka zazwyczaj z oczkiem; pierścieńnoun pierścioneknoun ring(sport, sportowy) kwadratowa konstrukcja, otoczona linami, służąca jako miejsce rozgrywania pojedynków niektórych dyscyplin walki wręcz, np. bokserskich; |
| ringa | dzwonić(potocznie, potoczny) (telekomunikacja) telefonować, próbować nawiązać połączenie telefoniczne dzwonićo dzwonie, dzwonku, telefonie: wydawać dźwięk dzwonićwywoływać dźwięk za pomocą dzwonu lub dzwonka |
| ringa [komp. ~re, superl. ~st] adjektiv | błahyadjective niewielkiadjective znikomyadjective |
| ringa [komp. ~re, superl. ~st] | skromnyniewielki skromnyw prostym stylu, pozbawionym ozdób telefonowaćrozmawiać z kimś przez telefon |
| ringakta [~de ~t] verb | gardzićverb lekceważyćverb |
| ringare [~n; pl. ~, best. pl. ringarna] substantiv | dzwonniknoun |
| ringblomma [~n -blommor] substantiv | nagietek(botanika, botaniczny) Calendula, rodzaj roślin z rodziny astrowatych liczący około 20 gatunków; nagietek(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) |
| ringfinger [-fingret -fingrar] substantiv | serdeczny palec(anatomia, anatomiczny) czwarty palec u ręki |
| ringklocka [~n -klockor] substantiv | dzwoneknoun |
| ringla [~de ~t] verb | kręcić sięverb wićverb wić sięverb |
| ringla sig | wićpełzać zygzakiem, poruszać się skręcając ciało na boki |
| ringledningstransformator | |
| ringmuskel [~n -muskler] substantiv | zwieracz(anatomia, anatomiczny) mięsień okrężny tworzący pierścień mięśniowy zamykający naturalne otwory ciała lub ujścia niektórych narządów; ścisknoun |
| acklimatisering [~en] substantiv | aklimatyzacja(biologia, biologiczny) przystosowanie się organizmów roślinnych i zwierzęcych do nowego środowiska; aklimatyzacyjny(biologia, biologiczny) związany z aklimatyzacją, dotyczący aklimatyzacji |
| ackreditering [~en ~ar] substantiv | akredytacjanoun |
| ackumulering [~en ~ar] substantiv | aglomeracyjnynoun akumulacja(książkowy) gromadzenie lub nagromadzenie się czegoś |
| afrikanisering [~en] substantiv | afrykanizacja(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) proces przejmowania przez rdzennych Afrykanów kontroli nad niektórymi obszarami Afryki i wypierania z nich białych |
| aktualisering [~en ~ar] substantiv | aktualizacjanoun |
| alfabetisering [~en] substantiv | alfabetyzacjanoun |
| alkylering | |
| allokering [~en ~ar] substantiv | alokacja(ekonomia, ekonomiczny) rozdzielenie środków produkcyjnych lub pieniędzy na różne cele, inne niż dotychczasowe |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »