Svenska | Polska |
---|---|
ring [~en ~ar] substantiv | obrączka(jubilerstwo, jubilerski) ozdoba najczęściej wykonana ze szlachetnego metalu w formie kółka bez oczka noszona na palcu obręcz(sport, sportowy) przyrząd gimnastyczny w kształcie okręgu; pierścień(jubilerstwo, jubilerski) ozdoba nakładana na palec, masywna obrączka zazwyczaj z oczkiem; pierścieńnoun pierścioneknoun ring(sport, sportowy) kwadratowa konstrukcja, otoczona linami, służąca jako miejsce rozgrywania pojedynków niektórych dyscyplin walki wręcz, np. bokserskich; |
ringa | dzwonić(potocznie, potoczny) (telekomunikacja) telefonować, próbować nawiązać połączenie telefoniczne dzwonićo dzwonie, dzwonku, telefonie: wydawać dźwięk dzwonićwywoływać dźwięk za pomocą dzwonu lub dzwonka |
ringa [komp. ~re, superl. ~st] adjektiv | błahyadjective niewielkiadjective znikomyadjective |
ringa [komp. ~re, superl. ~st] | skromnyniewielki skromnyw prostym stylu, pozbawionym ozdób telefonowaćrozmawiać z kimś przez telefon |
ringakta [~de ~t] verb | gardzićverb lekceważyćverb |
ringare [~n; pl. ~, best. pl. ringarna] substantiv | dzwonniknoun |
ringblomma [~n -blommor] substantiv | nagietek(botanika, botaniczny) Calendula, rodzaj roślin z rodziny astrowatych liczący około 20 gatunków; nagietek(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) |
ringfinger [-fingret -fingrar] substantiv | serdeczny palec(anatomia, anatomiczny) czwarty palec u ręki |
ringklocka [~n -klockor] substantiv | dzwoneknoun |
ringla [~de ~t] verb | kręcić sięverb wićverb wić sięverb |
ringla sig | wićpełzać zygzakiem, poruszać się skręcając ciało na boki |
ringledningstransformator | |
ringmuskel [~n -muskler] substantiv | zwieracz(anatomia, anatomiczny) mięsień okrężny tworzący pierścień mięśniowy zamykający naturalne otwory ciała lub ujścia niektórych narządów; ścisknoun |
acklimatisering [~en] substantiv | aklimatyzacja(biologia, biologiczny) przystosowanie się organizmów roślinnych i zwierzęcych do nowego środowiska; aklimatyzacyjny(biologia, biologiczny) związany z aklimatyzacją, dotyczący aklimatyzacji |
ackreditering [~en ~ar] substantiv | akredytacjanoun |
ackumulering [~en ~ar] substantiv | aglomeracyjnynoun akumulacja(książkowy) gromadzenie lub nagromadzenie się czegoś |
afrikanisering [~en] substantiv | afrykanizacja(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) proces przejmowania przez rdzennych Afrykanów kontroli nad niektórymi obszarami Afryki i wypierania z nich białych |
aktualisering [~en ~ar] substantiv | aktualizacjanoun |
alfabetisering [~en] substantiv | alfabetyzacjanoun |
alkylering | |
allokering [~en ~ar] substantiv | alokacja(ekonomia, ekonomiczny) rozdzielenie środków produkcyjnych lub pieniędzy na różne cele, inne niż dotychczasowe |