rätt meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| rätt | poprawnyzgodny z poprawnością, z normą lub zasadami, nie mający błędów, nie wykraczający poza określoną normę prawo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przywilej, zezwolenie na coś; prawo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór przepisów, zezwoleń, obowiązków, przywilejów oraz kar związanych z ich nieprzestrzeganiem; prawow wyrażeniach przyimkowych: prawa strona sąd(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja, która zajmuje się rozstrzyganiem sporów albo orzekaniem o winie lub niewinności zgodnie z obowiązującym prawem sąd(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) skład sędziowski (także jednoosobowy) |
| rätt adverb | prawidłowoadverb prawowityadverb trybunaładverb |
| rät [~t ~a] adjektiv | prostyadjective |
| rätt mycket | sporojako określenie czasownika: dość dużo, niemało sporojako określenie rzeczownika: dość dużo, niemało |
| rätt och slätt | po prostutylko, jedynie, nic więcej po prostuzwyczajnie, w sposób oczywisty, bez uzasadniania |
| rätta | korygowaćprzeprowadzać korektę, poprawiać błędy w tekście korygowaćusuwać niedokładności |
| rätta [~de, ~t] substantiv | dostosowywaćnoun |
| rätta sig | poddaćpodporządkować się czemuś, pozwolić dokonać coś na sobie |
| rättegång [~en ~ar] substantiv | rozprawa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) proces sądowy |
| rättesnöre [~t ~n] substantiv | wytycznanoun |
| rättfram [~t ~ma] adjektiv | otwartyadjective |
| rättframt | po prostubezpośrednio, otwarcie, w sposób prosty, nie komplikując niepotrzebnie |
| rättfärdiga [~de ~t] verb | usprawiedliwiaćverb uzasadniaćverb |
| rättfärdigad | |
| rättfärdigande [~t ~n] substantiv | uzasadnienienoun |
| rättfärdighet [~en] substantiv | sprawiedliwośćnoun |
| rättmätig [~t ~a] adjektiv | uzasadnionyadjective |
| rättrogen [-troget -trogna] adjektiv | prawowiernyadjective |
| rättslig [~t ~a] adjektiv | sądowyadjective |
| rättslig verkan | skutek prawny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) następstwo prawne, regulowane przez określone normy prawne, pojawiające się po zaistniałym fakcie prawnym; |
| rättssak [~en ~er] substantiv | sprawa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) postępowanie prokuratorskie, sądowe lub administracyjne |
| rättstavning [~en ~ar] substantiv | ortografianoun |
| rättsvetenskap [~en] substantiv | prawoznawstwo(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół wiedzy o prawie |
| rättvis [~t ~a] adjektiv | sprawiedliwyadjective sprawiedliwyadjective |
| rättvisa [~n -visor] substantiv | sprawiedliwośćnoun |
| rättvisligen adverb | sprawiedliwieadverb |
| rättvist | zasłużeniezgodnie z czyimiś zasługami, słusznie, tak, jak się komuś należy |
| rät triangel | trójkąt prostokątny(geometria) trójkąt z jednym z kątów wewnętrznych prostym |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »