poly- meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| poly- | poli-(ekologia, ekologiczny) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wąski, lecz względnie wysoki zakres tolerancji na dany czynnik poli-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wielość, mnogość czegoś |
| polyamori [~n] substantiv | poliamoria(socjologia, socjologiczny) zaangażowanie w związek miłosny z więcej niż jedną osobą jednocześnie za zgodą i wiedzą wszystkich osób tworzących dany związek; |
| polyamorös [~t ~a] adjektiv | poliamorycznyadjective |
| polyandri [~n] substantiv | poliandrianoun |
| polybasit | polibazyt(mineralogia, mineralogiczny) rzadki minerał z gromady siarkosoli; |
| polydaktyli | |
| polyeder [~n polyedrar] substantiv | wielościan(geometria) ograniczona bryła geometryczna, której powierzchnia jest złożona wyłącznie z wielokątów; |
| polyester [~n] substantiv | poliester(chemia, chemiczny) syntetyczny polimer zawierający w łańcuchu wiązania estrowe; |
| polyeten [~et el. ~en] substantiv | polietylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny otrzymywany przez polimeryzację etenu; |
| polygam [~t ~a] adjektiv | poligamiczny(socjologia, socjologiczny) (zoologia, zoologiczny) dotyczący poligamii poligamistaadjective |
| polygami [~n] substantiv | poligamia(socjologia, socjologiczny) związek małżeński z wieloma osobami |
| polyglott | poliglotaosoba znająca i biegle się posługująca wieloma językami |
| polyglottgulsångare | zaganiacz szczebiotliwy(ornitologia, ornitologiczny) Hippolais polyglotta, gatunek ptaka zamieszkującego południowo-zachodnią część Europy i północno-zachodnie krańce Afryki, który zatalatuje do Polski, gdzie jest objęty ścisłą ochroną gatunkową; |
| polygon [~en ~er] substantiv | poligon(geodezja, geodezyjny) obszar ograniczony liniami prostymi wielokąt(geometria) spójny obszar ograniczony przez łamaną zamkniętą; |
| polyhistor [~n ~er ] substantiv | polimatnoun |
| polykarbonat [~en el. ~et; pl. ~er] substantiv | poliwęglan(chemia, chemiczny) rodzaj poliestrów, estry kwasu węglowego; |
| polymer | polimer(chemia, chemiczny) substancja chemiczna o bardzo dużej masie cząsteczkowej, składająca się z merów; |
| polymorfism | polimorfizm(biologia, biologiczny) zjawisko szczególnego zróżnicowania budowy osobników i przystosowania do pełnienia określonych ról w społeczeństwie; polimorfizm(chemia, chemiczny) zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji chemicznej. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych; polimorfizm(informatyka, informatyczny) mechanizmy pozwalające programiście używać wartości, zmiennych i podprogramów na kilka różnych sposobów; |
| Polynesien substantiv | Polinezja(geografia, geograficzny) część Oceanii; |
| polynesier [~n; pl. ~] substantiv | Polinezyjczyknoun |
| polynesisk [~t ~a] adjektiv | polinezyjski(geografia, geograficzny) dotyczący Polinezji |
| polynom [~et; pl. ~] substantiv | wielomian(matematyka, matematyczny) wyrażenie algebraiczne złożone ze zmiennych i stałych połączonych działaniami dodawania, odejmowania, mnożenia i podnoszenia do potęgi o stałym wykładniku naturalnym; |
| polynomiell | |
| polyp [~en ~er] substantiv | polip(medycyna, medyczny) patologiczny, łagodny rozrost błony śluzowej, np. esicy, nosa lub macicy; polip(zoologia, zoologiczny) osiadła forma morfologiczna parzydełkowców; |
| polypeptid | |
| polypropylen | polipropylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny; |
| polyptyk | poliptyk(sztuka) praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku; |
| polysackarid [~en ~er] substantiv | polisacharyd(biochemia, biochemiczny) sacharyd będący polimerem zbudowanym z więcej niż 10 częsteczek monosacharydów; |
| polysemi [~n] substantiv | wieloznacznośćnoun |
| polystyren [~et el. ~en] substantiv | polistyren(chemia, chemiczny) polimer z grupy poliolefin otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu; |
| polysyndes [~en ~er] substantiv | polisyndeton(językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na łączeniu wielu części wypowiedzi tym samym spójnikiem; |
| polyteism [~en] substantiv | politeizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielobóstwo, kult wielu bogów; |
| polyteist [~en ~er] substantiv | politeista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów politeistka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »