Svenska | Polska |
---|---|
poly- | poli-(ekologia, ekologiczny) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wąski, lecz względnie wysoki zakres tolerancji na dany czynnik poli-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wielość, mnogość czegoś |
polyamori [~n] substantiv | poliamoria(socjologia, socjologiczny) zaangażowanie w związek miłosny z więcej niż jedną osobą jednocześnie za zgodą i wiedzą wszystkich osób tworzących dany związek; |
polyamorös [~t ~a] adjektiv | poliamorycznyadjective |
polyandri [~n] substantiv | poliandrianoun |
polybasit | polibazyt(mineralogia, mineralogiczny) rzadki minerał z gromady siarkosoli; |
polydaktyli | |
polyeder [~n polyedrar] substantiv | wielościan(geometria) ograniczona bryła geometryczna, której powierzchnia jest złożona wyłącznie z wielokątów; |
polyester [~n] substantiv | poliester(chemia, chemiczny) syntetyczny polimer zawierający w łańcuchu wiązania estrowe; |
polyeten [~et el. ~en] substantiv | polietylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny otrzymywany przez polimeryzację etenu; |
polygam [~t ~a] adjektiv | poligamiczny(socjologia, socjologiczny) (zoologia, zoologiczny) dotyczący poligamii poligamistaadjective |
polygami [~n] substantiv | poligamia(socjologia, socjologiczny) związek małżeński z wieloma osobami |
polyglott | poliglotaosoba znająca i biegle się posługująca wieloma językami |
polyglottgulsångare | zaganiacz szczebiotliwy(ornitologia, ornitologiczny) Hippolais polyglotta, gatunek ptaka zamieszkującego południowo-zachodnią część Europy i północno-zachodnie krańce Afryki, który zatalatuje do Polski, gdzie jest objęty ścisłą ochroną gatunkową; |
polygon [~en ~er] substantiv | poligon(geodezja, geodezyjny) obszar ograniczony liniami prostymi wielokąt(geometria) spójny obszar ograniczony przez łamaną zamkniętą; |
polyhistor [~n ~er ] substantiv | polimatnoun |
polykarbonat [~en el. ~et; pl. ~er] substantiv | poliwęglan(chemia, chemiczny) rodzaj poliestrów, estry kwasu węglowego; |
polymer | polimer(chemia, chemiczny) substancja chemiczna o bardzo dużej masie cząsteczkowej, składająca się z merów; |
polymorfism | polimorfizm(biologia, biologiczny) zjawisko szczególnego zróżnicowania budowy osobników i przystosowania do pełnienia określonych ról w społeczeństwie; polimorfizm(chemia, chemiczny) zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji chemicznej. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych; polimorfizm(informatyka, informatyczny) mechanizmy pozwalające programiście używać wartości, zmiennych i podprogramów na kilka różnych sposobów; |
Polynesien substantiv | Polinezja(geografia, geograficzny) część Oceanii; |
polynesier [~n; pl. ~] substantiv | Polinezyjczyknoun |
polynesisk [~t ~a] adjektiv | polinezyjski(geografia, geograficzny) dotyczący Polinezji |
polynom [~et; pl. ~] substantiv | wielomian(matematyka, matematyczny) wyrażenie algebraiczne złożone ze zmiennych i stałych połączonych działaniami dodawania, odejmowania, mnożenia i podnoszenia do potęgi o stałym wykładniku naturalnym; |
polynomiell | |
polyp [~en ~er] substantiv | polip(medycyna, medyczny) patologiczny, łagodny rozrost błony śluzowej, np. esicy, nosa lub macicy; polip(zoologia, zoologiczny) osiadła forma morfologiczna parzydełkowców; |
polypeptid | |
polypropylen | polipropylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny; |
polyptyk | poliptyk(sztuka) praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku; |
polysackarid [~en ~er] substantiv | polisacharyd(biochemia, biochemiczny) sacharyd będący polimerem zbudowanym z więcej niż 10 częsteczek monosacharydów; |
polysemi [~n] substantiv | wieloznacznośćnoun |
polystyren [~et el. ~en] substantiv | polistyren(chemia, chemiczny) polimer z grupy poliolefin otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu; |
polysyndes [~en ~er] substantiv | polisyndeton(językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na łączeniu wielu części wypowiedzi tym samym spójnikiem; |
polyteism [~en] substantiv | politeizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielobóstwo, kult wielu bogów; |
polyteist [~en ~er] substantiv | politeista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów politeistka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów |