pola meaning in Polish

Swedish	Polish
pola [~de ~t] verb	chodzić(potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku verb
polabiska	połabskijęzyk połabski;
polack [~en ~er] substantiv	Polak(etnografia, etnograficzny) obywatel Polski, mieszkaniec Polski, osoba narodowości polskiej; noun
polare [~n; pl. ~, best. pl. polarna] substantiv	kumpel(potocznie, potoczny) kolega, przyjaciel noun
extrapolation [~en ~er] substantiv	ekstrapolacjanoun prognozowanie przebiegu wydarzeń na podstawie znajomości analogicznych zjawisk ekstrapolacjanoun rezultat ekstrapolacji (1.1)
interpolation [~en ~er] substantiv	interpolacja(matematyka, matematyczny) przybliżanie funkcji za pomocą innej funkcji, zwykle wielomianu, tak aby były sobie równe w zadanych punktach; noun
spole [~n spolar] substantiv	cewkanoun rolkanoun szpula, tuba z czymś na nią nawiniętym solenoid(fizyka, fizyczny) każda cewka indukcyjna bez rdzenia; noun szpulkanoun walec, na który nawija się np. nić uzwojenienoun

Your history