Szwedzki | Polski |
---|---|
pola [~de ~t] verb | chodzić(potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku |
polabiska | połabskijęzyk połabski; |
polack [~en ~er] substantiv | Polak(etnografia, etnograficzny) obywatel Polski, mieszkaniec Polski, osoba narodowości polskiej; |
polare [~n; pl. ~, best. pl. polarna] substantiv | kumpel(potocznie, potoczny) kolega, przyjaciel |
extrapolation [~en ~er] substantiv | ekstrapolacjanoun ekstrapolacjanoun |
interpolation [~en ~er] substantiv | interpolacja(matematyka, matematyczny) przybliżanie funkcji za pomocą innej funkcji, zwykle wielomianu, tak aby były sobie równe w zadanych punktach; |
spole [~n spolar] substantiv | cewkanoun rolkanoun solenoid(fizyka, fizyczny) każda cewka indukcyjna bez rdzenia; szpulkanoun uzwojenienoun |