Swedish-Polish dictionary »

komma meaning in Polish

SwedishPolish
komma underfund

znajdować(przestarzałe, przestarzały) oceniać coś; określać swoje uczucia, stosunek do czegoś

komma upp

rozwijaćo prędkości: osiągać

wschodzićo roślinach: kiełkować, wychodzić z ziemi

wstawaćwychodzić z posłania po śnie lub odpoczynku

kommande generation

narybek(przenośnie, przenośnia) nowa, młoda kadra w jakimś środowisku

kommanditbolag [~et; pl. ~] substantiv

spółka komandytowa(zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj spółki osobowej;
noun

kommando [~t ~n] substantiv

kierownictwonoun
zespół osób stojących na czele jakiejś instytucji, organizacji itp.

komenda(informatyka, informatyczny) instrukcja wykonania pewnej czynności przeznaczona dla systemu operacyjnego lub procesora komputera
noun

komendanoun
dowodzenie, kierowanie, komenderowanie, kierowanie czymś

komendanoun
krótki, słowny rozkaz natychmiastowego podjęcia lub zaprzestania czegoś, wydany przez dowódcę, zwierzchnika, itp.

kommandobrygga [~n -bryggor] substantiv

mostek(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) wzniesiona część pokładu;
noun

kommandosoldat [~en ~er] substantiv

komandos(wojskowość, wojskowy) żołnierz wyszkolony do zadań specjalnych
noun

åkomma [~n åkommor] substantiv

schorzenienoun
stan chorobowy lub nieprawidłowe funkcjonowanie danego organu

ankomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer] verb

przybyć(książkowy) dotrzeć do jakiegoś miejsca
verb

przybywaćverb
docierać do pewnego miejsca

zabiegaćverb
biegnąc, przybywać gdzie

ankomma

zależećbyć uwarunkowanym

åstadkomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom] verb

osiągaćverb
realizować pewien cel

återkomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer] verb

wracaćverb
ponawiać myśl lub temat, o którym mówiło się lub myślało wcześniej

återkommande adjektiv

okresowyadjective
cyklicznie powtarzający się

avkomma [~n -kommor] substantiv

potomstwo(książkowy) dzieci w stosunku do rodziców
noun

progenitura(przestarzałe, przestarzały) (dziś zwykle (żartobliwie)) potomstwo, dzieci
noun

bekomma [bekom, bekommit, pres. bekommer] verb

robić wrażenieverb

wychodzić na dobreverb

wychodzić na złeverb

efterkomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom] verb

szczep(botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) roślina powstała w wyniku szczepienia;
verb

förekomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom] verb

antycypować(książkowy) być zapowiedzią czegoś, co nastąpi lub zaistnieje w przyszłości
verb

bywać(książkowy) zdarzać się
verb

figurowaćverb
być gdzieś zamieszczonym lub wymienionym

trafić(potocznie, potoczny) zdarzyć się niespodziewanie
verb

ubiegaćverb
zrobić coś wcześniej niż ktoś inny

uprzedzaćverb
robić wcześniej

zachodzićverb
zdarzać się, odbywać się, mieć miejsce

zajśćverb
wydarzyć się

zdarzaćverb
wydarzać się, trafiać się

inkomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom] verb

napływaćverb
przybywać tłumnie

mellankommande part

interwenient(przestarzałe, przestarzały) osoba, która interweniuje

nästkommande adjektiv

przyszłyadjective
następny, bliski w czasie

omkomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer] verb

ginąćverb
wymierać (o dużej grupie organizmów)

ponieść śmierćverb

123