kom meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| komposttäckning | ściółkaw lesie: martwe szczątki roślin |
| kompott [~en ~er] substantiv | kompot(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) słodki napój z gotowanych owoców; |
| kompressibel | prasowalnydający się prasować, poddawać naciskowi prasy |
| kompression [~en ~er] substantiv | kompresja(fizyka, fizyczny) zagęszczenie, sprężenie czegoś, zmniejszenie, redukcja zajmowanej przez coś przestrzeni; kompresja(informatyka, informatyczny) operacja zakodowania danych w taki sposób aby zajmowały mniej bajtów; |
| komprimerad | zwięzłymający zwartą strukturę |
| komprimeringsprogram | pakowaczmężczyzna, który trudni się pakowaniem; |
| kompromettera [~de ~t] verb | kompromitowaćverb |
| kompromettera sig | kompromitowaćkompromitować (1.1) siebie samego |
| komprometterande | kompromisowydotyczący kompromisu |
| kompromettering [~en] substantiv | kompromitacjanoun |
| kompromiss [~en ~er] substantiv | kompromisnoun |
| kompromisslös [~t ~a] adjektiv | bezkompromisowoadjective bezkompromisowyadjective |
| ackommodation [~en ~er] substantiv | akomodacja(medycyna, medyczny) dostosowanie się układu optycznego oka do ostrego widzenia akomodacyjny(biologia, biologiczny) (psychologia, psychologiczny) zdolny do akomodacji, przystosowania się; polegający na akomodacji, przystosowaniu się |
| ackompanjatör [~en ~er] substantiv | akompaniator(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonawca akompaniamentu |
| ackompanjatris [~en ~er] substantiv | akompaniatorka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonawczyni akompaniamentu |
| ackompanjemang [~et; pl. ~] substantiv | akompaniament(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalne tło głównej partii; |
| ackompanjera [~de ~t] verb | akompaniować(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalnie towarzyszyć głównej partii, wykonywać jej tło odprowadzaćverb |
| åkomma [~n åkommor] substantiv | schorzenienoun |
| alkometer [~n alkometrar] substantiv | alkomatnoun |
| ankomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer] verb | przybyć(książkowy) dotrzeć do jakiegoś miejsca przybywaćverb zabiegaćverb |
| ankomma på | zależećbyć uwarunkowanym |
| ankomst [~en ~er] substantiv | nadejścienoun nadejścienoun przybycie(rzeczownik odczasownikowy) od przybyć przyjazdnoun przyjazdnoun przylotnoun stawiennictwo(urzędowy) przybycie gdzieś ((na przykład) do sądu) po uprzednim wezwaniu; stawienie się urodanoun wejścienoun wejścienoun wejścienoun wystąpienienoun wywoływanie(rzeczownik odczasownikowy) od wywoływać |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »