Svenska | Polska |
---|---|
komposttäckning | ściółkaw lesie: martwe szczątki roślin |
kompott [~en ~er] substantiv | kompot(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) słodki napój z gotowanych owoców; |
kompressibel | prasowalnydający się prasować, poddawać naciskowi prasy |
kompression [~en ~er] substantiv | kompresja(fizyka, fizyczny) zagęszczenie, sprężenie czegoś, zmniejszenie, redukcja zajmowanej przez coś przestrzeni; kompresja(informatyka, informatyczny) operacja zakodowania danych w taki sposób aby zajmowały mniej bajtów; |
komprimerad | zwięzłymający zwartą strukturę |
komprimeringsprogram | pakowaczmężczyzna, który trudni się pakowaniem; |
kompromettera [~de ~t] verb | kompromitowaćverb |
kompromettera sig | kompromitowaćkompromitować (1.1) siebie samego |
komprometterande | kompromisowydotyczący kompromisu |
kompromettering [~en] substantiv | kompromitacjanoun |
kompromiss [~en ~er] substantiv | kompromisnoun |
kompromisslös [~t ~a] adjektiv | bezkompromisowoadjective bezkompromisowyadjective |
ackommodation [~en ~er] substantiv | akomodacja(medycyna, medyczny) dostosowanie się układu optycznego oka do ostrego widzenia akomodacyjny(biologia, biologiczny) (psychologia, psychologiczny) zdolny do akomodacji, przystosowania się; polegający na akomodacji, przystosowaniu się |
ackompanjatör [~en ~er] substantiv | akompaniator(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonawca akompaniamentu |
ackompanjatris [~en ~er] substantiv | akompaniatorka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonawczyni akompaniamentu |
ackompanjemang [~et; pl. ~] substantiv | akompaniament(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalne tło głównej partii; |
ackompanjera [~de ~t] verb | akompaniować(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalnie towarzyszyć głównej partii, wykonywać jej tło odprowadzaćverb |
åkomma [~n åkommor] substantiv | schorzenienoun |
alkometer [~n alkometrar] substantiv | alkomatnoun |
ankomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer] verb | przybyć(książkowy) dotrzeć do jakiegoś miejsca przybywaćverb zabiegaćverb |
ankomma på | zależećbyć uwarunkowanym |
ankomst [~en ~er] substantiv | nadejścienoun nadejścienoun przybycie(rzeczownik odczasownikowy) od przybyć przyjazdnoun przyjazdnoun przylotnoun stawiennictwo(urzędowy) przybycie gdzieś ((na przykład) do sądu) po uprzednim wezwaniu; stawienie się urodanoun wejścienoun wejścienoun wejścienoun wystąpienienoun wywoływanie(rzeczownik odczasownikowy) od wywoływać |