horisont meaning in Polish

Swedish	Polish
horisont [~en ~er] substantiv	horyzontnoun linia powstała z przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, i wyznaczająca granicę pomiędzy przestrzenią widoczną dla obserwacji i zasłoniętą przez Ziemię; horyzontnoun zwykle w lm: (przenośnie, przenośnia) możliwości, perspektywy, plany na przyszłość horyzontynoun nieboskłon(książkowy) kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część noun widnokrągnoun
horisontell [~t ~a] adjektiv	horyzontalnyadjective taki, który ma poziomy kierunek poziomyadjective prostopadły do kierunku siły grawitacji
horisontellt	horyzontalniew sposób ukierunkowany w poziomie poziomorównolegle do podłoża
händelsehorisont	horyzont zdarzeń(astronomia, astronomiczny) sfera otaczająca czarną dziurę lub tunel czasoprzestrzenny, oddzielająca obserwatora zdarzenia od zdarzeń, o których nie może on nigdy otrzymać żadnych informacji;

Your history