Polish | Swedish |
---|---|
horyzont noun linia powstała z przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, i wyznaczająca granicę pomiędzy przestrzenią widoczną dla obserwacji i zasłoniętą przez Ziemię; | horisont [~en ~er]substantiv |
horyzont noun zwykle w lm: (przenośnie, przenośnia) możliwości, perspektywy, plany na przyszłość | horisont [~en ~er]substantiv |
horyzont zdarzeń (astronomia, astronomiczny) sfera otaczająca czarną dziurę lub tunel czasoprzestrzenny, oddzielająca obserwatora zdarzenia od zdarzeń, o których nie może on nigdy otrzymać żadnych informacji; | |
horyzontalnie w sposób ukierunkowany w poziomie | |
horyzontalny adjective taki, który ma poziomy kierunek | horisontell [~t ~a]adjektiv |
horyzonty noun | horisont [~en ~er]substantiv |