Szwedzki | Polski |
---|---|
horisont [~en ~er] substantiv | horyzontnoun horyzontnoun horyzontynoun nieboskłon(książkowy) kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część widnokrągnoun |
horisontell [~t ~a] adjektiv | horyzontalnyadjective poziomyadjective |
horisontellt | horyzontalniew sposób ukierunkowany w poziomie poziomorównolegle do podłoża |
händelsehorisont | horyzont zdarzeń(astronomia, astronomiczny) sfera otaczająca czarną dziurę lub tunel czasoprzestrzenny, oddzielająca obserwatora zdarzenia od zdarzeń, o których nie może on nigdy otrzymać żadnych informacji; |