eten meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| eten [~et el. ~en] substantiv | eten(chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy alken, bezbarwny i łatwopalny gaz o słodkawym zapachu, fitohormon; etylen(chemia, chemiczny) (zobacz) eten |
| etenoxid | tlenek etylenu(chemia, chemiczny) związek organiczny z grupy cyklicznych eterów, stosowany do gazowej sterylizacji sprzętu medycznego, przypraw spożywczych, środków farmaceutycznych oraz jako środek bakteriobójczy i grzybobójczy; |
| abnormitet [~en ~er] substantiv | anomalianoun nienormalnośćnoun |
| absurditet [~en ~er] substantiv | absurdnoun absurdalnośćnoun niedorzecznośćnoun |
| aciditet [~en] substantiv | kwasowość(chemia, chemiczny) cecha roztworów elektrolitów, charakteryzujących się przewagą stężenia jonów wodorowych nad stężeniem jonów wodorotlenowych; właściwość zawierania kwasu w swoim składzie |
| aktivitet [~en ~er] substantiv | aktywnośćnoun działalnośćnoun |
| allmänhet [~en] substantiv | generalicja(wojskowość, wojskowy) korpus generałów |
| allsmäktighet [~en] substantiv | omnipotencjanoun wszechmocnoun |
| allvarlighet [~en ~er] substantiv | poważnośćnoun |
| anakoret [~en ~er] substantiv | anachoreta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek pędzący życie w odosobnieniu, w ascezie, oddający się modlitwie i rozmyślaniom |
| analfabet [~en ~er] substantiv | analfabeta(edukacja, edukacyjny) człowiek dorosły nieumiejący czytać ani pisać, czyli nieznający alfabetu analfabetka(edukacja, edukacyjny) osoba płci żeńskiej niepotrafiąca pisać i czytać niedouczonynoun |
| anciennitet [~en] substantiv | seniorat(historia, historyczny, historycznie) średniowieczna zasada dziedziczenia polegająca na odziedziczeniu tytułu i władzy przez najstarszego przedstawiciela rodu; |
| andlighet [~en] substantiv | duchowośćnoun pobożnośćnoun |
| angelägenhet [~en ~er] substantiv | odnosićnoun sprawanoun |
| animositet [~en] substantiv | animozjanoun |
| aningslöshet [~en ~er] substantiv | nieświadomość(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) stan braku świadomości czy przytomności |
| anonymitet [~en] substantiv | anonimowośćnoun |
| anständighet [~en] substantiv | konwenansnoun przyzwoitośćnoun |
| ansvarighet [~en] substantiv | odpowiedzialnośćnoun |
| ansvarsfrihet [~en] substantiv | absolutorium(oficjalnie) zatwierdzenie sprawozdania z działalności, zwykle finansowej; |
| ansvarslöshet [~en] substantiv | nieodpowiedzialność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest nieodpowiedzialne; cecha tych, którzy są nieodpowiedzialni |
| antikvitet [~en ~er] substantiv | antyk(potocznie, potoczny) przedmiot stary, zabytkowy zabytkowy(przymiotnik) od zabytek |
| användarvänlighet [~en] substantiv | używalnośćnoun |
| användbarhet [~en] substantiv | przydatnośćnoun |
| apologet [~en ~er] substantiv | apologetanoun |
| arbetslöshet [~en] substantiv | bezrobocie(ekonomia, ekonomiczny) stan, w którym część osób zdolnych do pracy i chcących ją podjąć nie może jej znaleźć; |
| artighet [~en ~er] substantiv | grzecznośćnoun kurtuazjanoun |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »