Swedish-Polish dictionary »

eten meaning in Polish

SwedishPolish
ärftlighet [~en] substantiv

dziedziczność(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przekazywalność czegoś na podstawie spadku lub następstwa po przodkach
noun

dziedzicznośćnoun
cecha tego, co jest dziedziczne

ärlighet [~en] substantiv

uczciwośćnoun
uczciwe zachowanie

artighet [~en ~er] substantiv

grzecznośćnoun
uprzejmy sposób zachowania

kurtuazjanoun
wyszukana, oficjalna uprzejmość i takt w zachowaniu

asket [~en ~er] substantiv

ascetanoun
człowiek uprawiający ascezę

auktoritet [~en ~er] substantiv

autorytetnoun
człowiek mający uznanie i wpływ na innych ludzi

autorytetnoun
wpływ osobisty, powaga, prestiż

powaganoun
autorytet, poważanie, prestiż

powaganoun
osoba ciesząca się poważaniem, uznaniem, autorytetem

autenticitet [~en] substantiv

autentycznośćnoun
cecha tego, co autentyczne, prawdziwe, pozbawione sztuczności, fałszu

prawdziwośćnoun
zgodność z prawdą, z rzeczywistością

avlägsenhet [~en] substantiv

oddalanie(rzeczownik odczasownikowy) od oddalać
noun

avskildhet [~en] substantiv

karcer(więziennictwo, więzienny) kara przebywania w celi bez pryczy
noun

klauzura(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zamknięta dla niezakonników część klasztoru;
noun

prywatnośćnoun
życie, sprawy prywatne, osobiste, prawo do życia intymnego, chronionego przed ingerencją obcych;

avskyvärdhet [~en ~er] substantiv

obrzydliwośćnoun
cecha tego, co obrzydliwe

banalitet [~en ~er] substantiv

banałnoun
brak oryginalności w czymś

banałnoun
powiedzenie niemające głębszej treści, ogólnie znane

banalnośćnoun
cecha tego, co banalne

barmhärtighet [~en] substantiv

miłosierdzienoun
okazywane współczucie, dobroć lub litość

barnlöshet [~en] substantiv

bezdzietnośćnoun
nieposiadanie potomstwa;

barnslighet [~en ~er] substantiv

dziecinada(potocznie, potoczny) sprawa niepoważna, błaha, prosta
noun

dziecinada(potocznie, potoczny) zachowanie niepoważne, dziecinny postępek
noun

basket [~en] substantiv

koszykówka(sport, sportowy) dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie, próbując zdobyć punkty, umieszczając piłkę w koszu;
noun

befogenhet [~en ~er] substantiv

uprawnienie, upoważnienie, kompetencjanoun

befolkningstäthet [~en] substantiv

gęstość zaludnienia(statystyka, statystyczny) miara przyporządkowująca populację do powierzchni, podawana zazwyczaj w liczbie osób na km²;
noun

begriplighet [~en ~er] substantiv

dostępnośćnoun
łatwość zrozumienia

bekvämlighet [~en ~er] substantiv

dogodnośćnoun
warunki dające poczucie zaspokojenia potrzeb

wygodanoun
coś ułatwiającego wykonywanie jakichś czynności

wygodanoun
odpowiadające komuś warunki mieszkania, przebywania; to, co zaspokaja czyjeś potrzeby

belägenhet [~en ~er] substantiv

położenienoun
miejsce znajdowania się czegoś

położenienoun
warunki, w jakich znajduje się dana osoba lub obiekt

sytuacjanoun
zespół okoliczności, stan, w którym ktoś lub coś się znajduje lub coś się dzieje

beläsenhet [~en] substantiv

erudycjanoun
rozległy zasób książkowej wiedzy; gruntowne wykształcenie

belåtenhet [~en] substantiv

satysfakcja(książkowy) uczucie zadowolenia ze spełnienia pewnych oczekiwań
noun

zadowolenienoun
uczucie przyjemności wywołane spełnieniem się pragnień lub pomyślnym obrotem sprawy

benägenhet [~en ~er] substantiv

gotowośćnoun
zamiar, skłonność, zdecydowanie

benskörhet [~en] substantiv

osteoporoza(medycyna, medyczny) stan chorobowy charakteryzujący się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury kości i większą podatnością na ich złamania;
noun

besatthet [~en ~er] substantiv

obsesja(książkowy) myśl, idea, przekonanie itp. uporczywie kogoś prześladujące, niemożność uwolnienia się od takich myśli lub od wykonywania powtarzających się czynności
noun

123