Polish-Swedish dictionary »

eten meaning in Swedish

PolishSwedish
eten (chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy alken, bezbarwny i łatwopalny gaz o słodkawym zapachu, fitohormon;
noun

eten [~et el. ~en]substantiv

etylen [~en el. ~et]substantiv

bezpretensjonalny adjective
prosty, swobodny i naturalny

opretentiös [~t ~a]adjektiv

detencja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przymusowe umieszczenie w zamkniętym ośrodku pod nadzorem, np. w szpitalu psychiatrycznym, ośrodku dla uchodźców
noun

häkte [~t ~n]substantiv

kompetencja noun
zakres czyiś uprawnień, władzy, spraw, którymi ktoś zajmuje się

duglighet [~en]substantiv

kompetencja noun
zakres czyjejś wiedzy

duglighet [~en]substantiv

kompetentny adjective
uprawniony do decydowania, posiadający kwalifikacje

kompetent [n. ~, ~a]adjektiv

niekompetentny adjective
nieposiadający pełnych kompetencji lub profesjonalizmu

inkompetent [n. ~, ~a]adjektiv

petent noun

kund [~en ~er]substantiv

petent noun
człowiek ubiegający się o coś, składający swoją prośbę, podanie w urzędzie, sądzie itp.

kärande [~n; pl. ~, best. pl. ~na]substantiv

pretensja noun

förtrytelse [~n]substantiv

pretensja noun
roszczenie zgłaszane przez kogoś do czegoś; wymaganie, żądanie

harm [~en]substantiv

pretensja noun
żal, uraza lub ansa do kogoś z jakiegoś powodu; (także, też) słowa wyrażające to uczucie

agg [~et]substantiv

pretensjonalność noun

chosersubstantiv

pretensjonalność noun
brak naturalności, sztuczność; krygowanie się, mizdrzenie się

tillgjordhet [~en ~er]substantiv

pretensjonalny adjective

anspråksfull [~t ~a]adjektiv

uprawnienie, upoważnienie, kompetencja noun

befogenhet [~en ~er]substantiv