Swedish-Polish dictionary »

drag meaning in Polish

SwedishPolish
dragga [~de ~t] verb

penetrowaćverb

przeczesywaćverb

przeszukiwaćverb

dragkedja [~n -kedjor] substantiv

zamek błyskawiczny(krawiectwo) zapięcie służące do czasowego łączenia dwóch kawałków tkaniny;
noun

dräglig [~t ~a] adjektiv

nienajgorszyadjective

niezłyadjective

znośnyadjective

dragning [~en ~ar] substantiv

ciągnięcie(rzeczownik odczasownikowy) od ciągnąć
noun

losowanienoun

przyciąganienoun

referatnoun

skłonnośćnoun

upodobanienoun
zainteresowanie, skłonność, sympatia do kogoś lub czegoś

dragoman [~en ~er] substantiv

dragoman(przestarzałe, przestarzały) tłumacz, przewodnik i pośrednik między cudzoziemcami a mieszkańcami Bliskiego Wschodu;
noun

dragon

baba-chłop(potocznie, potoczny) o kobiecie wyglądającej, zwykle też poruszającej się jak mężczyzna, często o zdecydowanym charakterze

bylica draganek(botanika, botaniczny) Artemisia dracunculus L., gatunek byliny z rodziny astrowatych;

dragon(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) żołnierz lekkiej jazdy, pieszy i konny, później tylko konny

estragon(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) (zobacz) bylica draganek

estragon(spożywczy) aromatyczna przyprawa z suchego lub świeżego ziela estragonu (1.1)

dragqueen [~en; pl. ~s] substantiv

drag queennoun
artysta rewiowy, kabaretowy lub estradowy w kobiecym emploi, w charakterystycznym groteskowym stylu;

dragskåp [~et; pl. ~] substantiv

dygestorium(chemia, chemiczny) laboratoryjna przeszklona komora, zaopatrzona w wentylację wywiewną;
noun

dragspel [~et; pl. ~] substantiv

akordeon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu muzycznego z grupy aerofonów;
noun

dragspelare [~n; pl. ~, best. pl. -spelarna] substantiv

akordeonistka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) kobieta, dziewczyna grająca na akordeonie
noun

dragstång [~en -stänger] substantiv

dyszelnoun
drąg łączący przednią część wozu, sań, bryczki itp. z zaprzęgiem konnym lub ciągnikiem;

dragtvång

zugzwang(szachy, pojęcie szachowe) konieczność wykonania posunięcia w pozycji, w której każdy ruch pogarsza położenie gracza;

andragogik

andragogika(edukacja, edukacyjny) dział pedagogiki zajmujący się kształceniem dorosłych;

avdrag [~et; pl. ~] substantiv

wywódnoun
dowodzenie czego poparte rozumowymi argumentami; argumentacja

bedraga

czarować(potocznie, potoczny) wprowadzać w błąd (w tym: prawić nieszczere komplementy)

zwodzićwprowadzać w błąd

bedragare [~n; pl. ~, best. pl. bedragarna] substantiv

bajdziarstwonoun
opowiadanie bajd, bajdurzenie

bajdziarstwonoun
rozsiewanie plotek, plotkarstwo

bandyckinoun
związany z bandytą, dotyczący bandyty

hochsztaplernoun
oszust i aferzysta na dużą skalę

humbug(przestarzałe, przestarzały) rozpropagowana nieprawda; głośna sprawa, która okazała się nieprawdą
noun

oszustkanoun
osoba płci żeńskiej, która oszukuje

zdrajca(żartobliwie) ktoś, kto oszukuje
noun

bedra [bedrog, bedragit, bedragen bedraget bedragna, pres. bedrar] verb

hoaxverb
fałszywa informacja pozorująca prawdziwą, aby wprowadzić w błąd odbiorcę

kantowaćverb

kiwać(przenośnie, przenośnia) oszukiwać
verb

łudzić(książkowy) zwodzić kogoś, dając mu fałszywe nadzieje
verb

123