Swedish-Polish dictionary »

amen meaning in Polish

SwedishPolish
amen interjektion

amen(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) …używany na zakończenie chrześcijańskiej modlitwy
interjection

amendement

poprawka

amenorré

amenorrhea(medycyna, medyczny) brak miesiączki

brak miesiączki(medycyna, medyczny) objaw chorobowy polegający na zaniku miesiączki z powodów innych niż fizjologiczne;

adelsdam [~en ~er] substantiv

szlachciankanoun

asgam [~en ~ar] substantiv

ścierwnik(ornitologia, ornitologiczny) gatunek dużego ptaka padlinożernego z rodziny jastrzębiowatych;
noun

avgångsexamen från gymnasium

matura(edukacja, edukacyjny) egzamin zdawany po ukończeniu szkoły średniej;

bisam [~en] substantiv

piżmak(zoologia, zoologiczny) gryzoń półkuli północnej wytwarzający piżmo;
noun

dam [~en ~er] substantiv

dama(termin karciany) figura w kartach oznaczona literą Q lub D;
noun

damanoun
dystyngowana kobieta

damkanoun

damskinoun
przeznaczony dla kobiet

hetman(szachy, pojęcie szachowe) figura mogąca poruszać się w każdym kierunku;
noun

stryjenkanoun
żona stryja

warcabynoun
gra dwuosobowa, w której gracze wykonują na przemian ruchy identycznymi bierkami na planszy;

diktamen [best. ~; pl. diktamina el. ~] substantiv

dyktando(edukacja, edukacyjny) ćwiczenie ortograficzne polegające na zapisywaniu dyktowanej treści
noun

Europaparlamentet

Parlament Europejski(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) jednoizbowy parlament reprezentujący obywateli Unii Europejskiej;

europaparlamentsval

eurowyborywybory do Parlamentu Europejskiego

examen [best. ~; pl. examina] substantiv

egzamin(edukacja, edukacyjny) procedura sprawdzania wiedzy teoretycznej lub praktycznej
noun

examensbevis [~et; pl. ~] substantiv

dyplomnoun
dokument stwierdzający czyjś tytuł naukowy bądź zawodowy

firmament [~et] substantiv

firmamentnoun
nieboskłon, sklepienie niebieskie, niebo

fundament [~et; pl. ~] substantiv

fundament(budownictwo) wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna, dolny element konstrukcyjny budowli lub urządzenia przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń;
noun

fundamental [~t ~a] adjektiv

podstawowyadjective
główny, elementarny

fundamentalism [~en ~er] substantiv

fundamentalizmnoun
pozbawiony refleksji rygoryzm w przestrzeganiu zasad jakiejś religii albo ideologii, oparty na najbardziej dosłownej ich interpretacji

fundamentalist [~en ~er] substantiv

fundamentalistanoun
człowiek rygorystycznie przestrzegający jakichś zasad, norm, zwłaszcza w dziedzinie religii i polityki

fundamentalistycznynoun
dotyczący fundamentalizmu lub fundamentalisty

gam [~en ~ar] substantiv

sęp(ornitologia, ornitologiczny) padlinożerny ptak o szerokich skrzydłach i niemal nagiej głowie i szyi;
noun

Gamla testamentet

Stary Testament(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) część Biblii, w skład której wchodzą księgi przejęte z judaizmu, napisane przed naszą erą;

gammaltestamentlig [~t ~a] adjektiv

starotestamentowy(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany ze Starym Testamentem, dotyczący Starego Testamentu
adjective

hålldam [~en ~er] substantiv

kochankanoun
kobieta pozostająca w nieformalnym związku seksualnym z mężczyzną

imam [~en ~er] substantiv

imamnoun
uczony duchowny muzułmański, przywódca religijny;

incitament [~et; pl. ~] substantiv

podnietanoun
wyrażenie lub działanie zachęcające do wykonania określonego czynu

zachętanoun
czynnik zachęcający

lamentation [~en ~er] substantiv

lamentacja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór wyrażający żałobę, rozpacz lub nieszczęście;
noun

lamentera [~de ~t] verb

lamentowaćverb

zawodzićverb
wzbudzać lub wydawać przeciągłe dźwięki zwykle śpiewem lub wyjąc

lekamen [best. ~] substantiv

ciałonoun
organizm ludzki lub zwierzęcy

ligament [~et; pl. ~] substantiv

ligamentnoun

więzadło(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) tkanka łączna włóknista łącząca ze sobą kości w stawach lub inne ruchomo połączone narządy
noun

mejram [~en] substantiv

majeranek(botanika, botaniczny) roślina uprawna stosowana w lecznictwie i gastronomii;
noun

12