Polish-Swedish dictionary »

amen meaning in Swedish

PolishSwedish
amen (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) …używany na zakończenie chrześcijańskiej modlitwy
interjection

ameninterjektion

amenorrhea (medycyna, medyczny) brak miesiączki

amenorré

abonament noun
regularna odgórna opłata za otrzymywanie książek lub czasopism

abonnemang [~et; pl. ~]substantiv

prenumeration [~en ~er]substantiv

abonament noun
regularna opłata za korzystanie z usługi (np. internetu);

abonnemang [~et; pl. ~]substantiv

klumpsumma [~n -summor]substantiv

akompaniament (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalne tło głównej partii;
noun

ackompanjemang [~et; pl. ~]substantiv

apartament (hotelarstwo) komfortowe pomieszczenie w hotelu, zawierające prócz przynajmniej jednej sypialni i łazienki także część dzienną, aneks kuchenny itp.; także: samodzielne mieszkanie wynajmowane na tych samych zasadach, co pokój w hotelu
noun

svit [~en ~er]substantiv

apartament noun
wielopokojowe mieszkanie o wysokim standardzie

lägenhet [~en ~er]substantiv

atrament noun
roztwór wody i barwnika, zazwyczaj granatowego lub czarnego, używany do pisania lub drukowania;

bläck [~et]substantiv

atramentowy adjective
dotyczący atramentu, związany z atramentem

bläckig [~t ~a]adjektiv

członek parlamentu noun

parlamentsledamot [~en -ledamöter]substantiv

departament (administracja) jednostka organizacyjna ministerstwa lub innej instytucji,
noun

departement [~et; pl. ~]substantiv

diament (geologia, geologiczny) (mineralogia, mineralogiczny) minerał, przezroczysta odmiana węgla występująca w przyrodzie;
noun

diamant [~en ~er]substantiv

diamentowa kula kula pokryta lusterkami używana w dyskotekach do efektów świetlnych

discokula

drukarka atramentowa (informatyka, informatyczny) drukarka wykorzystująca do druku tusz (umieszczony w kartridżach);

bläckstråleskrivare

firmament noun
nieboskłon, sklepienie niebieskie, niebo

firmament [~et]substantiv

fundament (budownictwo) wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna, dolny element konstrukcyjny budowli lub urządzenia przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń;
noun

fundament [~et; pl. ~]substantiv

fundamentalista noun
człowiek rygorystycznie przestrzegający jakichś zasad, norm, zwłaszcza w dziedzinie religii i polityki

fundamentalist [~en ~er]substantiv

fundamentalistyczny noun
dotyczący fundamentalizmu lub fundamentalisty

fundamentalist [~en ~er]substantiv

fundamentalizm noun
pozbawiony refleksji rygoryzm w przestrzeganiu zasad jakiejś religii albo ideologii, oparty na najbardziej dosłownej ich interpretacji

fundamentalism [~en ~er]substantiv

fundamentalny adjective
podstawowy, stanowiący podstawę, elementarny, zasadniczy

grundläggandeadjektiv

lament noun
narzekanie, biadanie

jämmer [~n el. jämret]substantiv

lamentacja (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór wyrażający żałobę, rozpacz lub nieszczęście;
noun

lamentation [~en ~er]substantiv

lamentować verb

lamentera [~de ~t]verb

lamentować verb
rozpaczliwie zawodzić; płakać lub narzekać poprzez głośne wydawanie jęków

begråta [begrät, begråtit, begråten begråtet begråtna, pres. begråter]verb

ligament noun

ligament [~et; pl. ~]substantiv

mankament wada, błąd jakiegoś przedmiotu; także uchybienie, usterka

defekt

na amen bez opamiętania, całkowicie, na całego

fullständigt

na amen na zawsze

evigt

Ndżamena (geografia, geograficzny) stolica Czadu;

N'Djamena

nowotestamentowy adjective
związany z Nowym Testamentem, dotyczący Nowego Testamentu

nytestamentlig [~t ~a]adjektiv

Nowy Testament (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (biblijny) część Biblii złożona z 27 ksiąg opisujących wydarzenia z życia Jezusa i pierwotnego Kościoła;

Nya Testamentet

ornament (sztuka) motyw zdobniczy stosowany w architekturze, sztuce, rzemiośle artystycznym,
noun

ornament [~et; pl. ~]substantiv

parlament (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) w systemach demokratycznych najwyższy organ ustawodawczy;
noun

parlament [~et; pl. ~]substantiv

ting [~et; pl. ~]substantiv

parlament noun
gmach, w którym obraduje parlament (1.1)

parlament [~et; pl. ~]substantiv

ting [~et; pl. ~]substantiv

Parlament Europejski (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) jednoizbowy parlament reprezentujący obywateli Unii Europejskiej;

Europaparlamentet

parlamentariusz (wojskowość, wojskowy) posłaniec wysyłany przez walczące strony w celu negocjacji;
noun

parlamentariker [~n; pl. ~]substantiv

12