Polish | Swedish |
---|---|
fundament (budownictwo) wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna, dolny element konstrukcyjny budowli lub urządzenia przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń; noun | fundament [~et; pl. ~]substantiv |
fundamentalista noun człowiek rygorystycznie przestrzegający jakichś zasad, norm, zwłaszcza w dziedzinie religii i polityki | fundamentalist [~en ~er]substantiv |
fundamentalistyczny noun dotyczący fundamentalizmu lub fundamentalisty | fundamentalist [~en ~er]substantiv |
fundamentalizm noun pozbawiony refleksji rygoryzm w przestrzeganiu zasad jakiejś religii albo ideologii, oparty na najbardziej dosłownej ich interpretacji | fundamentalism [~en ~er]substantiv |
fundamentalny adjective podstawowy, stanowiący podstawę, elementarny, zasadniczy | grundläggandeadjektiv |