Svensk-Polsk ordbok »

ras betyder på polska

SvenskaPolska
stråsäd [~en] substantiv

lico(budownictwo) zewnętrzna powierzchnia niektórych przedmiotów
noun

zbożowynoun
dotyczący zboża (rośliny), związany z uprawą

zbożowynoun
dotyczący zboża (ziarna), otrzymywany, zrobiony z ziarna

Strasbourg

Strasburg(geografia, geograficzny) miasto we Francji, stolica Alzacji;

takterrass [~en ~er] substantiv

blank(architektura, architektoniczny) jeden występ w blankach
noun

blanka(architektura, architektoniczny) zębate zwieńczenie murów obronnych;
noun

blanki(architektura, architektoniczny) szereg prostokątnych, zębatych występów wieńczących mur obronny; ; (zobacz) też Blanki w Encyklopedii staropolskiej
noun

taltrast [~en ~ar] substantiv

drozd śpiewak(ornitologia, ornitologiczny) Turdus philomelos, gatunek ptaka z rodziny drozdowatych;
noun

terrass [~en ~er] substantiv

taras(architektura, architektoniczny) otwarta przestrzeń użytkowa budynku;
noun

terrier brasileiro

terier brazylijski(kynologia, kynologiczny) rasa psów z grupy średnich terierów;

Tiraspol

Tyraspol(geografia, geograficzny) (administracja) miasto na terenie Mołdawii, na lewym brzegu Dniestru, stolica samozwańczej republiki Naddniestrza;

ras [tordes, torts el. tordats, pres. törs] verb

odważaćverb
decydować się na coś niebezpiecznego, niełatwego

ważyćverb
mieć odwagę, by coś zrobić

trasa [~n, trasor] substantiv

drzećnoun

rozdzieraćnoun

ścierkanoun

trasig [~t ~a] adjektiv

uszkodzonyadjective
taki, który uległ uszkodzeniu

träsk [~et; pl. ~] substantiv

bagno(ekologia, ekologiczny) obszar trwale podmokły, porośnięty specyficzną roślinnością;
noun

traska [~de ~t] verb

kłusować(jeździectwo, jeździecki) biec kłusem
verb

kłusować(jeździectwo, jeździecki) jechać kłusem
verb

kłusować(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) bardzo szybko biec
verb

taszczyć sięverb

telepać sięverb

träsko [~n ~r] substantiv

chodak(dawniej, dawny) but cały zrobiony z drewna lub łyka
noun

drewniaknoun
but (zwykle klapek) z drewna lub na grubej drewnianej podeszwie

sabotnoun
drewniane chodaki, tradycyjnie wykonywane we Francji

trepnoun
but mający drewnianą podeszwę

träskonäbb

trzewikodziób(ornitologia, ornitologiczny) Balaeniceps rex, duży afrykański ptak o krótkim, silnym i masywnym dziobie, żywiący się wyłącznie rybami dwudysznymi;

träsnitt [~et; pl. ~] substantiv

drzeworyt(sztuka) technika graficzna druku wypukłego posługująca się drewnianymi płytkami do wykonywania odbitek;
noun

trassla [~de ~t] verb

gmatwać sięverb

nawalaćverb

plątaćverb

plątać sięverb

wikłaćverb

wikłać sięverb

trast [~en ~ar] substantiv

drozd(ornitologia, ornitologiczny) niewielki, owadożerny ptak śpiewający posiadający różnorodne upierzenie;
noun

trastsångare

trzciniak zwyczajny(ornitologia, ornitologiczny) Acrocephalus arundinaceus Linnaeus, niewielki ptak wędrowny z rodziny trzciniaków;

ultrastruktur

ultrastruktura(optyka, optyczny) struktura obiektu mogąca być obserwowana tylko za pomocą mikroskopu elektronowego

utgöras

składaćmieć coś za swoje części

vänsterprassel [-prasslet; pl. ~, best. pl. -prasslen] substantiv

skok w bok(potocznie, potoczny) zdrada małżeńska, rzadziej zdrada stałego partnera, partnerki
noun

5678