Svensk-Polsk ordbok »

o- betyder på polska

SvenskaPolska
ofattbar [~t ~a] adjektiv

niezrozumiałyadjective

ofelbar [~t ~a] adjektiv

nieomylnyadjective
taki, który się nie myli

ofelbarhet [~en] substantiv

nieomylnośćnoun

Ofelia

Ofeliaimię żeńskie;

offensiv

ofensywa(wojskowość, wojskowy) atak dużych sił wojska na wielkim obszarze lub na całym froncie

ofensywny(wojskowość, wojskowy) (sport, sportowy) wyrażający ofensywę

zaczepnysłużący atakowi

offentlig [~t ~a] adjektiv

otwartyadjective
ogólnie dostępny, nieobłożony ograniczeniami

publicznyadjective
taki, który dotyczy ogółu ludzi, społeczności; służy ludziom, jest stworzony dla ludzi

offentlig rätt

prawo publiczne(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) gałąź prawa zawierająca normy prawne, których zadaniem jest ochrona interesu publicznego;

offentliggöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

ujawniaćverb
podawać do wiadomości

offentlighet [~en ~er] substantiv

jawnośćnoun
cecha tego, co jawne

publicznośćnoun
cecha tego, co jest publiczne, cecha tych, którzy są publiczni

offentligt

publicznie

offer [offret; pl. ~, best. pl. offren] substantiv

daninanoun
coś składanego w ofierze

ofiaranoun
osoba, która ucierpiała wskutek wypadku

ofiaranoun
osoba lub zwierzę, która została napadnięta, zaatakowana przez kogoś

ofiaranoun
poświęcenie czegoś dla kogoś lub czegoś, wyrzeczenie się czegoś

poświęcenie(książkowy) oddawanie czegoś w ofierze; wyrzeczenie się czegoś dla czyjegoś dobra
noun

poświęcenie(książkowy) pełen bohaterstwa czyn; ofiara
noun

poświęcenie(szachy, pojęcie szachowe) celowe posunięcie, którego konsekwencją jest utrata bierki w celu uzyskania innych korzyści, np. inicjatywy, forsownego wariantu wiodącego do mata itd.
noun

poszkodowanynoun
osoba, która ucierpiała w wyniku wypadku lub innego nieszczęśliwego zdarzenia

offert [~en ~er] substantiv

oferta(potocznie, potoczny) to, co się komuś oferuje
noun

offervillig [~t ~a] adjektiv

ofiarnyadjective
gotowy do poświęceń, oddany

officer [~en; som pl. anv. officerare, best. pl. officerarna] substantiv

oficer(wojskowość, wojskowy) (administracja) osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby mundurowej; w Polsce: posiadająca stopień od podporucznika wzwyż;
noun

officiell [~t ~a] adjektiv

oficjalnyadjective
zatwierdzony przez jakiś organ władzy i obowiązujący

urzędowyadjective
oficjalnie przyjęty

officiellt

oficjalniew sposób oficjalny

offra [~de ~t] verb

deklarowaćverb
wyrażać gotowość, przyrzekać pomoc

ofiarowaćverb
złożyć ofiarę

poświęcać(książkowy) oddawać coś w ofierze; wyrzekać się czegoś dla czyjegoś dobra
verb

poświęcićverb

offra sig

poświęcaćrezygnować z czegoś dla czyjegoś dobra, dla jakiejś sprawy, dla kogoś

offsettryck [~et] substantiv

offset(drukarstwo, drukarski) technika druku płaskiego;
noun

offside

ofsajd(sport, sportowy) (zobacz) spalony

spalony(sport, sportowy) sytuacja, podczas której zawodnik drużyny atakującej w momencie podania znajduje się bliżej bramki niż wszyscy zawodnicy drużyny przeciwnej

ofin [~t ~a] adjektiv

prostota(dawniej, dawny) brak ogłady i wykształcenia, nieokrzesanie
adjective

ofödd [ofött ~a] adjektiv

nienarodzonyadjective
taki, który się (jeszcze) nie narodził/urodził

ofokuserad [ofokuserat ~e] adjektiv

rozkojarzonyadjective
zachowujący się lub myślący chaotycznie, nie mogący się skupić

oföränderlig [~t ~a] adjektiv

niezmiennyadjective
taki, który się prędko nie zmienia; w którym nie zachodzą zmiany

891011