o- betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| o- | bez-…służący do tworzenia złożeń oznaczających brak czegoś nie-(językoznawstwo, językoznawczy) pierwszy człon czasowników pochodnych od podstaw dziś rzadkich lub nieużywanych nie-(językoznawstwo, językoznawczy) pierwszy człon nielicznych zaimków i liczebników mających inne znaczenie z przeczeniem „nie” i bez przeczenia (w tym drugim przypadku pisane osobno) nie-(językoznawstwo, językoznawczy) pierwszy człon przymiotników złożonych oznaczający… nie-(językoznawstwo, językoznawczy) pierwszy człon przysłówków złożonych utworzonych od zaprzeczonych przymiotników, od imiesłowów czynnych lub od imiesłowów biernych nie-(językoznawstwo, językoznawczy) pierwszy człon rzeczowników złożonych… nie-(językoznawstwo, językoznawczy) pierwszy człon wyrazów pochodnych, utworzonych za pomocą różnych sufiksów od innych wyrazów połączonych z „nie-” lub od wyrazów podstawowych, które mają „nie-” w swoim składzie słowotwórczym nie-(językoznawstwo, językoznawczy) pierwszy człon złożonych imiesłowów przymiotnikowych nie-niemożliwość realizacji tego, co oznacza czasownik, od którego pochodzi przymiotnik nie-oznaczający brak lub przeciwieństwo do tego, co oznacza rzeczownik podstawowy nie-stanowiących nazwę wykonawców czynności lub nosicieli cech nie-zakończonych na -nie, -cie, oznaczający ich zaprzeczenie nie-zazwyczaj zaprzeczenie znaczenia przymiotnika podstawowego; znaczny lub znikomy stopień nasilenia cechy, którą nazywa przymiotnik podstawowy |
| oacceptabel [~t oacceptabla] adjektiv | nieakceptowalnyadjective |
| oaktat preposition | jakkolwiekpreposition mimopreposition |
| oangenäm [~t ~a] adjektiv | niemiłyadjective nieprzyjemnyadjective |
| oangenämt | niemiłow sposób niemiły, dający nieprzyjemne odczucia nieprzyjemniew sposób nieprzyjemny, niemiło |
| oangriplig [~t ~a] adjektiv | nietykalnyadjective |
| oansenlig [~t ~a] adjektiv | nieśmiałyadjective nijakiadjective skromnyadjective skromnyadjective |
| oanständig [~t ~a] adjektiv | nieprzyzwoityadjective sprośnyadjective |
| oanständighet [~en ~er] substantiv | nieprzyzwoitośćnoun |
| oansvarig [~t ~a] adjektiv | nieodpowiedzialnyadjective |
| oansvarighet [~en] substantiv | nieodpowiedzialność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest nieodpowiedzialne; cecha tych, którzy są nieodpowiedzialni |
| oantastlig [~t ~a] adjektiv | nienaganny(książkowy) niedający powodu do jakichkolwiek zarzutów nieskazitelnyadjective |
| oanvändbar [~t ~a] adjektiv | do kitu(potocznie, potoczny) beznadziejny, nienadający się do niczegoadjective |
| oaptitlig [~t ~a] adjektiv | niestrawny(przenośnie, przenośnia) trudny do zrozumienia lub do zaakceptowania |
| oas | oaza(geografia, geograficzny) odosobniony teren o bardzo bujnej roślinności wegetującej na obszarze pustyń i półpustyń dzięki lokalnej obecności wody; |
| oavbruten [oavbrutet oavbrutna] adjektiv | nieprzerwanieadjective nieprzerwanyadjective nieustannyadjective |
| oavbrutet | ciąglebez przerw, nieustannie |
