o- betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| ode [~t ~n] substantiv | oda(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj utworu muzycznego podobnego do kantaty |
| odefinierbar [~t ~a] adjektiv | niedefiniowalnyadjective |
| odelbar [~t ~a] adjektiv | niepodzielnyadjective |
| ödem [~et; pl. ~] substantiv | obrzęk(medycyna, medyczny) nagromadzenie się płynu w przestrzeni pozakomórkowej, powodujące zauważalne powiększenie narządu lub części ciała; |
| ödemark [~en ~er] substantiv | bezpański(książkowy) nienależący do nikogo, niemający właściciela |
| odemokratisk [~t ~a] adjektiv | niedemokratyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) będący zaprzeczeniem demokracji; inny niż demokratyczny |
| Oder | Odra(geografia, geograficzny) rzeka w Czechach, Polsce i Niemczech; |
| ödesbestämd [-bestämt ~a] adjektiv | fatalnyadjective |
| ödesdiger [~t -digra] adjektiv | niefortunnyadjective nieszczęsnyadjective |
| Odessa | Odessa(geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie, położone nad Morzem Czarnym; |
| odjur [~et; pl. ~] substantiv | bestianoun potwórnoun |
| odla [~de ~t] verb | hodowaćverb naciągaćverb uprawiaćverb zaparzaćverb zapuszczać(fryzyjski) nie obcinać, nie strzyc owłosienia |
| ödla [~n ödlor] substantiv | jaszczurka(herpetologia, herpetologiczny) czworonożny lub beznogi gad o wydłużonym ciele, oczach uzbrojonych w powieki i mocnych szczękach; |
| Ödlan | |
| odling [~en ~ar] substantiv | hodowlanoun |
| odlingszon | |
| ödmjuk [~t ~a] adjektiv | pokornyadjective |
| ödmjukhet [~en] substantiv | pokoranoun skromnośćnoun |
| ödmjukt | pokorniew sposób pokorny |
| odödlig [~t ~a] adjektiv | nieśmiertelnyadjective |
| odödlighet [~en] substantiv | nieśmiertelnośćnoun |
| odon [~et; pl. ~] substantiv | borówka bagiennanoun łochynia(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) roślina z gatunku Vaccinium uliginosum L., borówka bagienna łochynia(botanika, botaniczny) (spożywczy) (potocznie, potoczny) owoc łochyni (1.1), w medycynie ludowej stosowany jako lek przeciw hemoroidom i żylakom |
| odontolog [~en ~er] substantiv | odontolognoun |
| odontologi [~n] substantiv | odontologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (stomatologia, stomatologiczny) nauka badająca budowę, rozwój, fizjologię i patologię zębów |
| odontologisk [~t ~a] adjektiv | odontologiczny(medycyna, medyczny) związany z odontologią, dotyczący odontologii |
| odräglig [~t ~a] adjektiv | nie do wytrzymaniaadjective nieznośnieadjective nieznośnyadjective nieznośnyadjective |
| ödsla [~de ~t] verb | marnotrawićverb trwonićverb |
