inga w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| olycksbringande adjektiv | złowróżbnyadjective |
| omringa [~de ~t] verb | otoczyćverb |
| Republiken Singapore | Republika Singapuru(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Singapuru jako państwa |
| ringa | dzwonić(potocznie, potoczny) (telekomunikacja) telefonować, próbować nawiązać połączenie telefoniczne dzwonićo dzwonie, dzwonku, telefonie: wydawać dźwięk dzwonićwywoływać dźwięk za pomocą dzwonu lub dzwonka |
| ringa [komp. ~re, superl. ~st] adjektiv | błahyadjective niewielkiadjective znikomyadjective |
| ringa [komp. ~re, superl. ~st] | skromnyniewielki skromnyw prostym stylu, pozbawionym ozdób telefonowaćrozmawiać z kimś przez telefon |
| ringakta [~de ~t] verb | gardzićverb lekceważyćverb |
| ringare [~n; pl. ~, best. pl. ringarna] substantiv | dzwonniknoun |
| rödvingad | |
| rödvingad vadarsvala | żwirowiec łąkowy(ornitologia, ornitologiczny) Glareola pratincola, gatunek średniego ptaka z rodziny żwirowcowatych |
| siamesiska tvillingar | bliźnięta syjamskie(medycyna, medyczny) bliźnięta jednojajowe z wadą rozwojową polegającą na złączeniu ich ciał; |
| singales [~en ~er] substantiv | Syngalezka(etnografia, etnograficzny) przedstawicielka narodu zamieszkującego południe wyspy Cejlon i posługującego się językiem syngaleskim; |
| singalesiska [~n singalesiskor] substantiv | syngaleski(językoznawstwo, językoznawczy) język syngaleski; |
| Singapore substantiv | Singapur(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) miasto-państwo w Azji; |
| singaporian [~en ~er] substantiv | Singapurczyknoun |
| singaporiansk [~t ~a] adjektiv | singapurskiadjective |
| singaporianska [~n singaporianskor] substantiv | Singapurkanoun |
| slinga | balejaż(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) sposób farbowania włosów polegający na nakładaniu pędzelkiem na wybrane cieniutkie pasma farby o różnych odcieniach; także fryzura powstała w wyniku tego zabiegu |
| slinga [~n, slingor] substantiv | pasemkonoun serpentynanoun |
| slinga [~n, slingor] | pętla(motoryzacja) końcowa stacja komunikacji autobusowej lub tramwajowej, na której pojazd zawraca |
| snöflinga [~n -flingor] substantiv | płateknoun płatek śniegunoun śnieżynkanoun |
| springa [~n, springor] substantiv | szparanoun |
| springa [~n, springor] | biecszybko poruszać się na nogach w krokach, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi biegaćprzemieszczać się szybkimi krokami, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi, być w ruchu, uprawiać biegi przebiegaćprzebywać daną drogę biegiem |
| springa bort | zbiegaćbiegnąc, oddalać się |
| springa över | przebiegaćbędąc w ruchu, biegiem przemieścić się z jednego punktu na drugi |
| springare [~n; pl. ~, best. pl. springarna] substantiv | koń(zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku Equus caballus L., hodowane jako pociągowe lub do jazdy wierzchem; skoczek(szachy, pojęcie szachowe) figura, zwykle w kształcie konia, poruszająca się o 2 pola w linii prostej i 1 pole w bok w jednym ruchu; |
| svartvingad |
