słownik Polsko-Szwedzki »
biec w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| biec szybko poruszać się na nogach w krokach, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi | löpa [~n, löpor] springa [~n, springor] |
| kobiecość noun cecha tego, co kobiece | kvinnlighet [~en ~er]substantiv |
| kobiecy adjective dotyczący kobiety, kobiecości; charakterystyczny dla kobiety | feminin [~t ~a]adjektiv kvinnlig [~t ~a]adjektiv |
| lekarz chorób kobiecych (zobacz) ginekolog noun | gynekolog [~en ~er]substantiv |
| obiecać verb | utfästa [-fäste, -fäst, -fäst, pres. -fäster]verb |
| obiecujący adjective dobrze się zapowiadający, dający duże nadzieje, rokujący nadzieje | lovandeadjektiv |
| obiecywać mówić, że coś się z pewnością zrobi; dawać obietnicę | |
| obiecywać gruszki na wierzbie składać obietnice bez pokrycia | |
| pobiec (książkowy) (o spojrzeniu, myślach itp.) zwrócić się ku czemuś lub komuś verb | bli [blev, blivit, bliven blivet blivna, pres. blir el. åld. bliver, imper. bli el. åld. bliv]verb |
| pobiec (potocznie, potoczny) pospiesznie udać się gdzieś lub po kogoś verb | kila [~de ~t]verb |
| pobiec noun przemieścić się do przodu, biegnąc | bäck [~en ~ar]substantiv |
| skarbiec noun odpowiednio zabezpieczony magazyn na drogocenne rzeczy; | bankvalv [~et; pl. ~]substantiv skattkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna]substantiv |
| zbiec noun | löpa [~n, löpor]substantiv |
| Ziemia Obiecana (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) według Biblii terytorium, które Bóg obiecał Abrahamowi i jego potomkom, Kanaan; |
