słownik Polsko-Szwedzki »
koń w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| koń (sport, sportowy) przyrząd gimnastyczny w formie skrzyni na czterech nogach noun | häst [~en ~ar]substantiv |
| koń (szachy, pojęcie szachowe) (potocznie, potoczny) skoczek szachowy; noun | bygelhäst [~en ~ar]substantiv häst [~en ~ar]substantiv |
| koń (zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku Equus caballus L., hodowane jako pociągowe lub do jazdy wierzchem; noun | häst [~en ~ar]substantiv kuse [~n kusar]substantiv springare [~n; pl. ~, best. pl. springarna]substantiv |
| koń mechaniczny (fizyka, fizyczny) jedna z pozaukładowych jednostek mocy; noun | hästkraft [~en ~er]substantiv |
| koń trojański (informatyka, informatyczny) typ szkodliwego oprogramowania, które podszywając się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje, dodatkowo implementuje niepożądaną, ukrytą przed użytkownikiem funkcjonalność; noun | trojan [~en ~er]substantiv |
| koń trojański (przenośnie, przenośnia) o czymś pozornie wyglądającym na przyjacielski podarunek, w rzeczywistości będącym niebezpieczeństwem; ukryte niebezpieczeństwo; spisek, podstęp noun | trojan [~en ~er]substantiv |
| koń zimnokrwisty (jeździectwo, jeździecki) (rolnictwo, rolniczy) koń silny, masywny o spokojnym temperamencie; noun | kallblod [~et; pl. ~]substantiv |
| końcowy adjective | slutlig [~t ~a]adjektiv |
| końcowy ten przed definitywnym końcem; bliski końcowi | |
| kończyna (anatomia, anatomiczny) narząd ruchu u kręgowców noun | extremitet [~en ~er]substantiv lem [~men ~mar]substantiv |
| kończyć dochodzić do końca, wyczerpywać się | |
| kończyć verb dochodzić do końca, wyczerpywać się | tryta [tröt, trutit, pres. tryter]verb |
| kończyć mieć koniec, zakończenie | |
| kończyć przerywać jakiś stan | |
| kończyć wykonywać coś, co zostało zaczęte, do końca | avsluta [~de, ~t] sluta [~de, ~t] |
| kończyć zrywać z czymś, przestawać coś robić | |
| kończyć verb zrywać z czymś, przestawać coś robić | upphöra [-hörde, -hört, pres. -hör]verb |
| kończyć się verb | tryta [tröt, trutit, pres. tryter]verb |
| końcówka (informatyka, informatyczny) (przestarzałe, przestarzały) terminal adjective | dödlig [~t ~a]adjektiv |
| końcówka (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) końcowy element wyrazu podlegający odmianie noun | ändelse [~n ~r]substantiv |
| końcówka (potocznie, potoczny) końcowa część czegoś | |
| końcówka (potocznie, potoczny) ostatni fragment filmu, spektaklu, rozgrywek sportowych noun | finish [~en ~ar]substantiv |
| końcówka (technologia, technika, techniczny) stała lub wymienna część, stanowiąca zakończenie urządzenia | |
| koński charakterystyczny dla konia, mający cechy konia | |
| koński ogon noun | hästsvans [~en ~ar]substantiv |
| czarny koń (przenośnie, przenośnia) ktoś, kto nieoczekiwanie zwycięża lub odgrywa wielką rolę w jakichś wydarzeniach, choć nikt się tego nie spodziewał noun | dark horsesubstantiv |
