för w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| föredragande [~n; pl. ~, best. pl. ~na] substantiv | spikernoun |
| föredragning [~en ~ar] substantiv | przedstawienienoun |
| föredragningslista [~n -listor] substantiv | porządek dzienny(urzędowy) ustalony plan zebrania, konferencji; lista spraw, mających stanowić przedmiot obrad |
| förefalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb | skutkowaćverb wydawaćverb wyglądaćverb |
| förefalla någon | wydawaćmieć jakieś wrażenie, sądzić coś |
| förege [-gav, -gett el. -givit, -given -givet -givna, pres. -ger] verb | tłumaczyć sięverb |
| föregivande substantiv | podszywanie sięnoun pozorowanienoun udawanienoun |
| föregiven | |
| föregripa [-grep, -gripit, -gripen -gripet -gripna, pres. -griper] verb | uprzedzaćverb |
| föregående adjektiv | poprzedzającyadjective ubiegłyadjective |
| föregångare [~n; pl. ~, best. pl. -gångarna] substantiv | poprzedniknoun poprzedniknoun |
| förekomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom] verb | antycypować(książkowy) być zapowiedzią czegoś, co nastąpi lub zaistnieje w przyszłości bywać(książkowy) zdarzać się figurowaćverb trafić(potocznie, potoczny) zdarzyć się niespodziewanie ubiegaćverb uprzedzaćverb zachodzićverb zajśćverb zdarzaćverb |
| förekomst [~en ~er] substantiv | występowanienoun |
| föreläsa [-läste -läst] verb | odczytywaćverb wykładaćverb |
| föreläsare [~n; pl. ~, best. pl. -läsarna] substantiv | wykładowca(edukacja, edukacyjny) osoba prowadząca wykłady na wyższej uczelni |
| föreläsning [~en ~ar] substantiv | odczytnoun opowieść(przenośnie, przenośnia) (pejoratywnie, pejoratywny) coś, co zostało powiedziane wykładnoun |
| föremål [~et; pl. ~] substantiv | przedmiotnoun przedmiotowy(gramatyka) odnoszący się do przedmiotu czynności, tj. dopełnienia przedmiotowynoun rzecznoun |
| förena [~de ~t] verb | jednoczyćverb zjednoczyćverb |
| förena i äktenskap | pobraćwziąć ślub |
