Polski | Szwedzki |
---|---|
przedmiotowy (gramatyka) odnoszący się do przedmiotu czynności, tj. dopełnienia noun | föremål [~et; pl. ~]substantiv |
przedmiotowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) stanowiący przedmiot prawa | |
przedmiotowy noun dotyczący przedmiotu, materialnego wytworu rzeczywistości | föremål [~et; pl. ~]substantiv |
przedmiotowy noun odznaczający się rzeczowością, wynikający z obiektywizmu | objekt [~et; pl. ~]substantiv |