słownik Szwedzko-Polski »

för w języku polskim

SzwedzkiPolski
förborgad

skryty

förbruka [~de ~t] verb

konsumowaćverb
nabywać i użytkować coś, zużywać

uruchamiać(bankowość, bankowy) zaczynać wykorzystywać jakieś środki finansowe
verb

wyczerpywaćverb
zużywać coś do końca; wydobywać coś, korzystać z czegoś aż do wyczerpania

wyeksploatowaćverb
doprowadzić coś do całkowitego zużycia poprzez używanie przez dłuższy czas

wyeksploatowaćverb
pozbawić teren złóż lub innych zasobów naturalnych

wykorzystanieverb
odniesienie korzyści z czegoś lub kogoś

wylotverb
dziura przez którą coś wylatuje

zużywać(książkowy) (przenośnie, przenośnia) wyczerpywać czyjeś siły
verb

zużywaćverb
spożytkowywać coś, robić z czegoś jakiś użytek

zużywaćverb
wyczerpywać zasób czegoś, zmniejszać tego ilość przez używanie

förbrukad

wyczerpanywykorzystany do końca, całkowicie spożytkowany, pozbawiony całej swej uprzedniej zawartości

förbrukande

prostracja(psychologia, psychologiczny) stan skrajnego wyczerpania psychicznego

förbrukare [~n; pl. ~, best. pl. förbrukarna] substantiv

konsument(handel, handlowy) nabywca lub użytkownik towarów, usług, zasobów lub dóbr;
noun

förbrukning [~en ~ar] substantiv

konsumpcjanoun
zużywanie dóbr w celu zaspokojenia określonych potrzeb; kupowanie, nabywanie, używanie, użytkowanie, zużycie, wykorzystanie

zużycienoun

förbrylla [~de ~t] verb

detonowaćverb
wywoływać onieśmielenie

förbrytare [~n; pl. ~, best. pl. förbrytarna] substantiv

przestępcanoun
osoba, która dopuściła się przestępstwa

zbrodniarznoun
człowiek, który popełnił zbrodnię

förbrytelse [~n ~r] substantiv

przestępstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn zabroniony pod groźbą kary jako zbrodnia lub występek, przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, zawiniony, społecznie szkodliwy;
noun

zbrodnia(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bardzo ciężkie przestępstwo;
noun

förbränna [förbrände, förbränt, förbränd n. förbränt, pres. förbränner] verb

spalić(motoryzacja) (technologia, technika, techniczny) zużyć jako paliwo
verb

förbud [~et; pl. ~] substantiv

prohibicja(urzędowy) zakaz prowadzenia działalności społecznie niepożądanej lub szkodliwej, szczególnie zakaz sprzedaży (a także produkcji) alkoholu w danym kraju lub na danym terytorium;
noun

zakaznoun
zabronienie czegoś komuś

förbund [~et; pl. ~] substantiv

aliansnoun

sojusznoun

stowarzyszenienoun
organizacja społeczna (zrzeszenie) powoływana przez grupę osób o wspólnych celach lub zainteresowaniach;

towarzystwonoun
organizacja, grupa osób o wspólnych celach lub zainteresowaniach

zjednoczenienoun
organizacja powstała w wyniku połączenia organizacji, instytucji o podobnym profilu i zakresie działalności

związeknoun
sformalizowane porozumienie ludzi, organizacji, krajów, miast lub regionów;

förbundsark

Arka Przymierza(biblijny) skrzynia, w której przechowywano tablice z tekstem Dekalogu;

förbundskansler [~n ~er] substantiv

kanclerz(administracja) tytuł urzędnika zarządzającego pracą kancelarii, sprawami administracyjno-organizacyjnymi
noun

kanclerz federalnynoun

förbundsrepublik [~en ~er] substantiv

republika federalnanoun

Förbundsrepubliken Brasilien

Federacyjna Republika Brazylii(geografia, geograficzny) oficjalna nazwa Brazylii, państwa w Ameryce Południowej

Förbundsrepubliken Nigeria

Federalna Republika Nigerii(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Nigerii

Förbundsrepubliken Tyskland

Republika Federalna Niemiec(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie ze stolicą w Berlinie, a wcześniej w Bonn;

förbytas [förbyttes, förbytts, pres. förbyts] verb

przekształcaćverb
zmieniać się, zmieniać swoją formę

förbättra [~de ~t] verb

polepszaćverb
zmieniać coś na lepsze

polepszaćverb
zmieniać się na lepsze, stawać się lepszym, poprawiać się

3456