słownik Szwedzko-Polski »

för w języku polskim

SzwedzkiPolski
förbereda [-beredde, -berett, -beredd n. -berett, pres. -bereder] verb

przygotowywaćverb
przyrządzać, organizować coś w określonym celu, tak, aby było gotowe na czas, aby się nadawało do czegoś

przysposobićverb
wyszkolić kogoś w czymś lub uczynić kogoś zdatnym do czegoś

förberedande adjektiv

przygotowawczyadjective
służący przygotowaniu do czegoś

förberedelse [~n ~r] substantiv

przygotowanie((także, też) w lm) ogół czynności wykonanych z myślą o czymś, co ma nastąpić
noun

förberedning [~en ~ar] substantiv

przygotowywanie(rzeczownik odczasownikowy) od przygotowywać
noun

förbida [~de ~t] verb

oczekiwaćverb

förbifart [~en ~er] substantiv

obwodnicanoun
droga poprowadzona wokół obszarów miejskich, umożliwiająca ich ominięcie;

förbigå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går] verb

ignorowaćverb
pomijać, nie zwracać uwagi

pomijaćverb
nie mówić czegoś, opuścić temat, który chciało lub miało się poruszyć

förbindelse [~n ~r] substantiv

obcowanienoun
przebywanie z kimś, kontaktowanie się

powiązanie(rzeczownik odczasownikowy) od powiązać
noun

połączenie(rzeczownik odczasownikowy) od połączyć
noun

förbindning [~en ~ar] substantiv

opatrunek(medycyna, medyczny) materiał do zabezpieczania i leczenia uszkodzeń ciała
noun

förbipasserande adjektiv

przechodzieńadjective
osoba idąca ulicą lub chodnikiem

förbise [-såg, -sett, -sedd n. -sett, pres. -ser] verb

ignorowaćverb
pomijać, nie zwracać uwagi

pomijaćverb
nie uwzględniać czegoś

przegapićverb
aspekt dokonany od: przegapiać

förbiseende [~t ~n] substantiv

niedbalstwonoun
niestaranność, niedbałość, brak dbałości

niedopatrzenienoun
brak dostatecznej czujności; omyłka wskutek nieuwagi

przeoczenienoun
niezauważenie czegoś, co powinno było zostać dostrzeżone

zaniedbanie(rzeczownik odczasownikowy) od zaniedbać
noun

förbittrad [förbittrat ~e] adjektiv

zajadłyadjective
uparcie, zawzięcie walczący przeciwko komuś, czemuś; nieustępliwy

förbittring [~en] substantiv

rozgoryczenienoun
żal wywołany gorzkim doznaniem zawodu

förbjuda [förbjöd, förbjudit, förbjuden förbjudet förbjudna, pres. förbjuder] verb

zabraniaćverb
nie pozwalać, odbierać prawo lub nie przyznawać prawa do robienia czegoś

zabronićverb
aspekt dokonany od: zabraniać

zakazać(zobacz) zakazywać
verb

zakazywaćverb
zabraniać, ustanawiać regułę niewykonywania określonych czynności

förbjuden [förbjudet förbjudna] adjektiv

zabronionyadjective
taki, który jest objęty zakazem

zakazanyadjective

förbjuden frukt

zakazany owoc(związek frazeologiczny) coś zakazanego, zabronionego; kontakt z tym jest miły, lecz grozi poważnymi konsekwencjami

förbli [förblev, förblivit, pres. förblir] verb

pozostawaćverb
być dalej takim samym, bez zmian; nie zmieniać się

förblinda [~de ~t] verb

oślepiaćverb
pozbawiać rozumu, uniemożliwiać panowanie nad sobą

oślepiaćverb
pozbawiać wzroku

förblommera

kryć

skrywać

upiększać

förbluffa [~de ~t] verb

zdumiećverb
wywołać u kogoś zdziwienie

förbluffad

osłupiałybardzo zaskoczony, zdumiony, zdziwiony

förbluffande adjektiv

zadziwiającyadjective
wywołujący podziw, zdumienie

förblöda [förblödde, förblött, förblödd n. förblött, pres. förblöder] verb

wykrwawićverb
umrzeć z powodu utraty krwi

2345