för w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| förakta [~de ~t] verb | gardzićverb pogardzaćverb |
| föraktfull [~t ~a] adjektiv | pogardliwieadjective pogardliwyadjective wzgardliwyadjective |
| föraning [~en ~ar] substantiv | przeczucienoun |
| föranleda [-anledde, -anlett, -anledd n. -anlett, pres. -anleder] verb | powodowaćverb |
| förare [~n; pl. ~, best. pl. förarna] substantiv | kierowcanoun |
| förarga [~de ~t] verb | dokuczaćverb gniewaćverb rozgniewaćverb rozgniewaćverb rozzłościćverb złościćverb |
| förargad [förargat ~e] adjektiv | cięty(potocznie, potoczny) okazujący złość |
| förargelse [~n ~r] substantiv | dokuczanienoun |
| förband | suport(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) solista lub zespół muzyczny rozgrzewający publiczność, którego występ poprzedza wyjście na scenę gwiazdy koncertu; |
| förband [~et; pl. ~] substantiv | oddziałnoun |
| förbinda [förband, förbundit, förbunden förbundet förbundna, pres. förbinder] verb | bandażowaćverb krępowaćverb opatrywaćverb powiązaćverb połączyćverb zobowiązywać sięverb złączyćverb łączyćverb |
| förbandslåda [~n -lådor] substantiv | apteczka(medycyna, medyczny) torba, skrzynka lub szafka z podręcznymi opatrunkami i lekarstwami; |
| förbanna [~de ~t] verb | przeklinaćverb |
| förbannad [förbannat ~e] adjektiv | przeklętyadjective wkurwiony(wulgarnie, wulgaryzm) odczuwający gniew, duże zdenerwowanie |
| förbannelse [~n ~r] substantiv | klątwanoun pechowiec(potocznie, potoczny) ktoś, kto ma pecha przekleństwonoun zaklinaćnoun |
| förbarma [~de ~t] verb | litowaćverb |
| förbarma sig | zmiłować sięulitować się, darować żałowaćokazywać komuś współczucie z powodu trudnej sytuacji w jakiej się znalazł |
| förbehåll [~et; pl. ~] substantiv | zastrzeżenie(rzeczownik odczasownikowy) od zastrzec zastrzeżenienoun |
| förbereda [-beredde, -berett, -beredd n. -berett, pres. -bereder] verb | przygotowacverb |
