eka w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| Jekaterinburg | Jekaterynburg(geografia, geograficzny) miasto w azjatyckiej części Rosji położone u stóp Uralu, nad rzeką Iset, stolica obwodu swierdłowskiego; |
| kabbeleka | kaczeniec(botanika, botaniczny) Caltha palustris, knieć błotna; roślina o żółtych kwiatach i nerkowatych liściach; |
| kvantmekanik [~en] substantiv | mechanika kwantowa(fizyka, fizyczny) dział fizyki zajmujący się badaniem zjawisk w skali mikroskopowej oraz nadprzewodnictwa i nadciekłości; |
| kvantmekanisk | kwantowomechaniczny(przymiotnik) od mechanika kwantowa |
| leka [lekte lekt] verb | baraszkowaćverb bawićverb bawić sięverb ikrzyć sięverb parzyćverb parzyć sięverb rozegrać(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) przebiec w określonych scenariuszem warunkach trzeć sięverb |
| leka i hågen | |
| leka med elden | igrać z ogniemniebezpiecznie, nadmiernie ryzykować |
| lekamen [best. ~] substantiv | ciałonoun |
| lek [~en, ~ar] | gra(sport, sportowy) mecz gragranie na instrumencie grazabawa według ustalonych reguł; |
| lekatt [~en ~er] substantiv | gronostaj(zoologia, zoologiczny) Mustela erminea Linnaeus, niewielki drapieżny ssak z rodziny łasicowatych; |
| lika barn leka bäst | ciągnie swój do swegojednakowe zjawiska czy osobniki mają tendencję do łączenia się w pary |
| madeleinekaka [~n -kakor] substantiv | magdalenka(cukiernictwo) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) ciastko w kształcie muszelki; |
| mannekäng [~en ~er] substantiv | modelkanoun |
| mekanik [~en] substantiv | mechanika(fizyka, fizyczny) dział fizyki opisujący ruch i odkształcenie ciał materialnych lub ich części na skutek ich wzajemnych oddziaływań oraz badający stan równowagi między nimi. mechanika(informatyka, informatyczny) model fizyki świata zaimplementowany w grze komputerowej mechanika(technologia, technika, techniczny) dział obejmujący mechanikę ośrodków ciągłych i wytrzymałość materiałów mechanika(technologia, technika, techniczny) dział techniki zajmujący się konstruowaniem i budowaniem maszyn i pojazdów; mechanikanoun |
| mekaniker [~n; pl. ~] substantiv | mechaniknoun |
| mekanisk [~t ~a] adjektiv | mechanicznieadjective mechanicznyadjective mechanicznyadjective mechanicznyadjective |
| mekanism [~en ~er] substantiv | mechanicyzm(filozofia, filozoficzny) pogląd postulujący możliwość wyjaśnienia wszystkich zjawisk zachodzących w przyrodzie za pomocą praw i pojęć mechaniki; mechanizm(technologia, technika, techniczny) zespół pracujących elementów maszyny / urządzenia mających wykonywać określoną czynność |
| mekatronik | mechatronikadział techniki, który łączy w sobie elementy mechaniki, budowy maszyn, elektroniki, automatyki, robotyki oraz informatyki; |
| mekatroniker | mechatronik(zawód, zawodowy, zawodowo) (technologia, technika, techniczny) technik specjalista w dziedzinie wdrażania i eksploatacji urządzeń i systemów automatyki |
| obekant [n. ~, ~a] adjektiv | nieznajomyadjective nieznajomyadjective |
| oljekaka [~n -kakor] substantiv | makuchnoun |
| påpeka [~de ~t] verb | zauważyćverb |
