eka w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bleka [blekte, blekt] verb | rdzawiecverb |
| celest mekanik | mechanika nieba(astronomia, astronomiczny) nauka o wzajemnym oddziaływaniu i ruchach ciał niebieskich; |
| defekation | defekacja(fizjologia, fizjologiczny) wydalanie kału; |
| dekadans | dekadencjachylenie się ku upadkowi dekadencjarozkład wartości moralnych i kulturowych dekadencjatendencja w sztuce europejskiej przełomu wieku XIX i XX |
| dekagon | dziesięciokąt(geometria) wielokąt o dziesięciu bokach (kątach wewnętrznych) |
| dekal [~en ~er] substantiv | naklejkanoun plakietka(zdrobniale) od: plakieta |
| dekalogen substantiv | Dekalog(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w judaizmie i chrześcijaństwie: kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju; |
| dekameter | dekametr(metrologia, metrologiczny) jednostka długości równa dziesięciu metrom; |
| dekanat [~et; pl. ~] substantiv | dziekanat(edukacja, edukacyjny) biuro, zajmujące się administracją wydziału wyższej uczelni |
| dekantera [~de ~t] verb | sączyćverb |
| dekanus substantiv | dziekan(edukacja, edukacyjny) kierownik wydziału uczelni; |
| dodekaeder [~n dodekaedrar] substantiv | dwunastościan(geometria) wielościan o dwunastu ścianach |
| dodekagon | dwunastokąt(geometria) wielokąt o dwunastu bokach |
| Dodekanisos | Dodekanez(geografia, geograficzny) grecki archipelag w południowej części Morza Egejskiego, u wybrzeży Turcji; |
| eldbekämpande | strażackizwiązany ze strażą pożarną, dotyczący straży pożarnej |
| eldkastare [~n; pl. ~, best. pl. -kastarna] substantiv | miotacz(wojskowość, wojskowy) broń, która wyrzuca coś na większy dystans, np. granaty, ogień, kamienie lub miny miotacz ognianoun |
| eureka | eureka„znalazłem!”, okrzyk radości po dokonaniu jakiegoś odkrycia lub znalezieniu rozwiązania problemu |
| fekal [~t ~a] adjektiv | fekalnyadjective |
| förneka [~de ~t] verb | negowaćverb negowaćverb odrzucaćverb przeczyćverb wypierać sięverb wyrzecverb wyrzekaćverb zaprzeczaćverb zaprzeczalnyverb |
| gaskammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | komora gazowanoun |
| granatkastare [~n; pl. ~, best. pl. -kastarna] substantiv | granatnik(wojskowość, wojskowy) broń palna mająca długą lufę, służąca do wystrzeliwania granatów; |
| gravkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | kryptanoun |
| gudsförnekare [~n; pl. ~, best. pl. -förnekarna] substantiv | ateistanoun |
| heksadekagon | heksadekagon(geometria) wielokąt, który ma szesnaście boków |
| heptadekagon | siedemnastokąt(geometria) wielokąt o siedemnastu bokach |
| heureka | eureka„znalazłem!”, okrzyk radości po dokonaniu jakiegoś odkrycia lub znalezieniu rozwiązania problemu heureka„znalazłem!”, okrzyk radości po dokonaniu jakiegoś odkrycia lub znalezieniu rozwiązania problemu; |
| inte ha den blekaste aning | nie mieć bladego pojęciacałkowicie nie posiadać wiedzy, informacji na określony temat lub w określonej sprawie |
