ära w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| nära och kära | krewni i znajomi królika(związek frazeologiczny) (żartobliwie) duża liczba osób, zwykle o małych wpływach, ale powiązanych z kimś ważnym |
| närande adjektiv | pożywnyadjective |
| närapå adverb | o mało(potocznie, potoczny) prawie, ledwo omaladverb omaladverb prawieadverb |
| obesvärad [obesvärat ~e] adjektiv | beztroskiadjective |
| omskära [-skar, -skurit, -skuren -skuret -skurna, pres. -skär] verb | obrzezać(książkowy) u mężczyzn: dokonać zabiegu usunięcia części napletka w celach leczniczych, higienicznych bądź estetycznych, a u żydów, muzułmanów oraz niektórych ludów afrykańskich i australijskich także ze względów rytualnych |
| Ormbäraren | Wężownik(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba równikowego; |
| proletär [~t, ~a] adjektiv | proletariuszkaadjective |
| pära | gruszkowyzrobiony z gruszek, zawierający gruszki |
| skäggbärare | brodaczmężczyzna, który nosi brodę |
| skära | sierp(rolnictwo, rolniczy) ręczne narzędzie rolnicze składające się z krótkiego półkoliście zakrzywionego ostrza osadzonego w drewnianym stylisku, służące do żęcia zbóż, traw itp.; |
| skära [~n, skäror] substantiv | krajaćnoun rżnąćnoun skaleczyć sięnoun uczepnoun zsiadać sięnoun ściąć sięnoun |
| skär [~t, ~a] | ostrzeczęść robocza narzędzia do krajania, ostre zakończenie lub krawędź przedmiotu różowymający kolor pośredni między białym a czerwonym; |
| skära av | odcinaćtnąc, oddzielać coś od jakiejś całości |
| skära tänder | |
| skärande bearbetning | |
| smittobärare | nosiciel(medycyna, medyczny) organizm zawierający bakterie, wirusy lub w inny sposób dotknięty chorobą, sam nie cierpiący z powodu jej objawów, lecz mogący nią zarażać; |
| språklära [~n -läror] substantiv | gramatyka(językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa obejmujący morfologię i składnię; |
| svära [svor, svurit, svuren svuret svurna, pres. svär, imper. svär] verb | kląćverb kląćverb przeklinaćverb przyrzeczenieverb przysięgaćverb |
| svära som en borstbindare | kląć jak szewckląć wulgarnie, używać wyrazów obelżywych, dosadnie komuś wymyślać |
| tjära | smołamazista, zwykle czarna ciecz, produkt odgazowania węgla, łupków bitumicznych, drewna itp.; |
| tjära [~n] | dziegiećciemnobrunatna, gęsta ciecz otrzymywana w procesie suchej destylacji drewna o intensywnym zapachu, mająca właściwości grzybobójcze i antyseptyczne, dawniej używana także do impregnacji płótna i skóry, uszczelniania beczek, itp.; |
| trätjära [~n] substantiv | dziegiećnoun smoła drzewnanoun |
| tära [tärde, tärt, pres. tär] verb | wyżeraćverb |
| umbära [-bar, -burit, pres. -bär] verb | wyrzecverb |
| umbärande [~t ~n] substantiv | wyrzeczenienoun |
| uppbära [-bar, -burit, -buren -buret -burna, pres. -bär] verb | ściągaćverb |
